به گزارش”روراستی” ۲۰ جمادی الثانی زادروز میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) اما ابیها و سیده و سرور زنان دو عالم هدیه ای به نام فاطمه از سوی خداوند به پیامبر(ص) داده شد و سوره کوثر بر او نازل گردید.

فاطمه(س) آمد تا جهان را پر از نور و روشنایی کند و زنان او را الگو و اسوه خود قرار دهند تا به تکامل برسند.فاطمه دختر نبوت، همسر ولایت و مادر امامت است و دلدادگان آن حضرت در روز میلادش آنگونه که شایسته است جشن می گیرند و بر خود به داشتن چنین الگویی که بهانه خلقت کل عالم هستی است می بالند.

روز میلاد آن بانو را روز مادر نامیدند که ارزش مادر نشان داده شود  و روز زن نامیدند که زنان بدانند یک زن واقعی به پیروی از الگویش حضرت زهرا(س) در دامانش مردانی تربیت کند که از دین و شرف و انسانیت پاسداری کنند.

شرح مناسبت:
۱-حضرت فاطمه‏ زهرا، دختر نبی‏ مکرّم اسلام در سال پنجم بعثت، هشت سال قبل از هجرت، در مکه به دنیا آمد. ام ابیها،ام الحَسَنین، اُمُّ السِّبطَین وامُّ الائمَه از کُنیه‏ های آن بانو و صدیقه، کبری، بتول، سیّده‏ ی نساءالعالمین، مطهّره، راضیه، مرضیه، طاهره و محدثه و… از القاب آن حضرت است. مادرش، خدیجه بنت خویلد می‏باشد. فاطمه‏ ی زهرا، فرزند رسول اللَّه، همسر ولیُّ اللَّه و مادر اوصیاء اللَّه است که خداوند در آیه ‏ی تطهیر، به پاکی او شهادت می‏دهد. او بهترین زنان از گذشتگان و آیندگان تا روز قیامت می‏باشد و سیده‏  همه زنان عالم است. صدیقه ‏ طاهره، در مقام تقوا و عصمت و طهارت به جایی رسید که رسول خدا(ص) غضب و خشنودی آن بانو را غضب و خشنودی خداوند معرفی می‏کند. یکی از یادگارهای حضرت زهرای مرضیّه(س) تسبیحِ آن بزرگوار در تعقیب نمازها است که در روایات امامان(ع) به نام تسبیح حضرت زهرا، آمده است.
۲- حضرت آیت ‏اللَّه العظمی سید روح ‏اللَّه موسوی معروف به امام خمینی(ره) در ۲۰ جمادی ‏الثانی سال ۱۳۲۰ قمری برابر با اول مهر سال ۱۲۸۱ شمسی و مصادف با میلاد با سعادت حضرت فاطمه‏ زهرا(س) از پدری به نام “سیدمصطفی موسوی” و مادری به نام “هاجر احمدی” متولد گردید. در کودکی پدر را از دست داد چرا که سید مصطفی پدر ارجمند امام خمینی(ره) که از روحانیون مبارز و دارای نفوذ کلمه بود، از سوی جعفرقلی خان و رضاقلی سلطان خمینی(از اشرار منطقه) مورد سوءقصد قرار گرفت و به شهادت رسید. پس از مدتی حضرت امام(ره) دروس ابتدایى خود را در زادگاه خود گذراند. سپس در محضر آیت ‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائری در اراک حاضر شد و سال‏ها از معظم له بهره بُرد. پس از تأسیس حوزه‏ علمیه‏ قم به همراه استاد، راهی آن شهر گردید. با ارتحال آیت ‏اللَّه العظمی بروجردی فعالیت‏ های سیاسی خود را آغاز نمود و پس از چندی به عنوان دشمن سرسخت رژیم پهلوی در برابر شاه ایستاد. رژیم نیز ایشان را به ترکیه تبعید نموده و سرانجام پس از نزدیک ۱۵ سال دوری از وطن در حالی که کشور، مشتاق حضور معظم له بود، وارد تهران گردید و رهبری انقلاب اسلامی ایران را به عهده گرفت.
منبع  شرح مناسبت: برنامه روزشمار تاریخ ازمرکز پژوهشهای صدا و سیما