فیلمساز جوان رفسنجانی که به تازگی فیلم او در جشنواره بین المللی اوکراین جایزه بهترین فیلم کوتاه را گرفته ساخت فیلم با موضوع دفاع مقدس را ادای دین به شهدا میداند.
به گزارش “روراستی” این روزها شهرمان حال و هوای دفاع مقدس دارد چون یادآور روزهای جنگ و دفاعی بزرگ در برابر ظلم متجاوزانی است که به یکباره به خاک کشورمان حملهور شدند و جوانان زیادی از کشورمان را به شهادت رساندند همان جوانهایی که اگر خود را سپر گلولههای دشمن نمیکردند امروز سرنوشت ما نامعلوم بود و شاید از کشورهایی که امروز زیر بار ظلم و زور متجاوزان کودکان و زنانشان در تیررش خمپاره و آتش دشمنان قرار دارند وضعیت بدتری داشتیم اما رزمندگان ما رفتند و در هشت سال دفاعی مقدس در برابر جنگ نابرابر رقم زدند و سرانجام پیروز میدان نبرد شدیم.
اما دهه شصتیها تا آمدند بزرگ شوند و از جنگ چیزی بفهمند سایه شوم جنگ از سر کشورمان برداشته شد حال در پی نقشآفرینی هستند که نقش خودشان را مانند رزمندگان آن زمان به گونهای به این آب و خاک از همه مهمتر به شهدا ادا کنند پا در راه شهدا گذاشتند و کارهای بزرگی میکنند در یادوارهها شرکت میکنند و خودشان گاهی بانی آن هستند و بسیاری از کارهای بزرگ دیگر که الگو گرفته از شهداست انجام میدهند.
رفسنجان هم شهری شهیدپرور است، شهر فاتحان اروند و غواصان گلگونکفن که پیکرهایشان پس از سالها به خاک وطن بازگشت و جوانانی دارد همچون ایمان سلطانی که در پی ادای دین به شهدا میگردند.
او فیملساز جوانی است که با سن کمش اما فکری بلند دارد.
با این فیلمساز جوان که به تازگی فیلم کوتاه او به اسم « عروسکها نفس میکشند»، در جشنواره بین المللی اوکراین جایزه بهترین فیلم کوتاه را از آن خود کرد گفت وگویی انجام دادیم.
خودتان را بیشتر معرفی کنید
ایمان سلطانی متولد ۱۳۶۹ هستم که سال ۸۷ وارد انجمن سینمای جوان رفسنجان شدم و اولین فیلم کوتاه خود را در مقام کارگردانی به اسم« بازی» در اوایل اسفند ساختم که معمولا اولین فیلم صرفا جهت پروژه پایان دوره آموزشی است که خدا را شکر همان فیلم و اولین فیلمم به جشنواره کشوری خاوران و منطقه۲(بیرجند) از بین تقریبا ۴۵۰ فیلم ارسالی که ۵۰ فیلم میتوانست وارد شود، به آن جشنواره راه یافت.
چند اثر تاکنون ساختید و چه مقامهایی کسب کردید
تا به اینجا رسما سه فیلم ساختم، فیلم اولم «بازی» در مقام کارگردان و حضور در جشنواره کشوری، فیلم دوم نویسندگی کارگردانی فیلم «عروسکها نفس میکشند» و حضور در جشنواره کشوری اروند در اهواز
و حضور در فستیوالهای بین المللی داکا، هند و دیتیاتکو اوکراین که جایزه بهترین فیلم کوتاه را دریافت کرد
فیلم سوم کارگردانی فیلم “نون و پنیر” که فیلمنامهاش از روحالله ابوالهادی است و حضور در جشنواره کشوری منطقه ای اروند اهواز
و حضور در جشنواره بین المللی ایروان_ارمنستان
از فیلمی که اخیرا برای آن جایزه گرفتید، بیشتر بگویید
فیلمی که اخیرا بخاطر ساختش برنده شدم
فیلم داستانی کوتاه ۱۱ دقیقهای به اسم”عروسکها نفس میکشند”
داستان دختربچهای نام آرزو است که به دلیل فقر خانواده عروسک ندارد. این مسئله موجب شده است که بچههای دیگر او را در بازیهایشان شرکت ندهند و او را مورد تمسخر بگیرند.
این فیلم با حمایت روابط عمومی مجتمع مس سرچشمه و تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران دفتر رفسنجان تولید شده که جا دارد از دوستانی همچون محمد شریفی روح الله ابوالهادی و عباس بلوچی و همچنین از تک تک عوامل فیلمم تشکر کنم.
تا به حال به ساخت فیلم در مورد دفاع مقدس فکر کردهاید
خیلی دلم میخواهد راجع به دفاع مقدس فیلم بسازم چون بیشتر علاقمندی من و نسل من به فیلم و سینما همین فیلمهای دفاع مقدس بود و یک نوع احساس دینی است که باید به سینمای دفاع مقدس و خود دفاع مقدس و شهدای گرانقدر ادا شود چون من متولد ۶۹ هستم و دیگر پایان جنگ ایران و عراق، که تا سالها بعد فیلمهای دفاع مقدس از تلویزیون و کلوپ و سینما میدیدیم و ما چون بچه بودیم اینها الگوی بازیهای تیر و تفنگ ما بودند که دو گروه میشدیم و روبروی هم و با تیر و تفنگهای خیالی به هم شلیک میکردیم و از قلمرو خودمان دفاع میکردیم و اساسا با این روحیه ایستادگی و زیر بار ظلم نرفتن و دفاع از حیثیت و آبرو بزرگ شدیم و خو گرفتیم
قطعا این سینمای دفاع مقدس و این فیلمها بخصوص آثار بزرگانی چون احمدرضا درویش و “مرحوم رسول ملاقلی پور در دفاع مقدس قطعا برای من و یا هم نسلهای من خاطرهانگیز است.
البته اولین فیلمم”بازی” به لحاظ محتوایی و تم موضوعی مربوط به دفاع مقدس که دقیقا آن هم ریشه در بازیهای دوران کودکی من و تاثیر سینمای دفاع مقدس و خود دفاع مقدس بر من و یا هم نسل من داشته است.
هرچند که دلم میخواهد این دین بهتر و بهتر به دفاع مقدس و شهدا ادا شود قصد ادامه کار جدا از موضوع دفاع مقدس که یک ادای دین خواهد بود.
چه محتواهای دیگری برای کارتان مد نظر است
به موضوعات اجتماعی هم علاقمندم البته فیلمهای زیادی دلم میخواهد بسازم که به لحاظ موضوعی و تاریخی بسیار باهم متفاوت هستند و دسته بندی خاص و یک ژانر خاص باشند، نیست؛ هر چند که دغدغه و احساسم از تمامی اینها واحد خواهد بود البته امیدوارم که بتوانم به تمامی این دغدغهها و موضوعات بپردازم و با قدرت بیشتر و بیشتر این مسیر را ادامه دهم.
از مشکلات و موانع کارتان بگویید
مشکلات راه بیشتر بحث حمایت مالی و جذب سرمایه و تهیه کننده است، البته انصافا جا دارد از حمایتهای روابط عمومی مجتمع مس رفسنجان و انجمن سینمای جوان تشکر کنم و اینکه شرایطی فراهم شود که مسیر پیش روی من و امثال من هموارتر شود و بتوانیم علاقمندی، دغدغهها و فیلمهایی که میخواهیم بسازیم و مسئولیت و رسالت خودمان را به سرانجام برسانیم به هر حال حمایت مادی و معنوی بیشتر از سوی مسئولان جهت رشد و بالندگی بیشتر اثرگذار است.
در پایان…
تشکر ویژه از خانوادهام، عوامل فیلمم و از شما برای این مصاحبه
گفت وگو از زهرا بمی نژاد
انتهای پیام/