وقتی که تولید کنندگان و تاجران مرگ ( مواد مخدر) با سرعت و شتابی به سرعت نور مواد افیونی سنتی را به مواد مخدر صنعتی تبدیل می کنند؟! کشورها چه مجازات هایی باید برای عاملان این جنایات هولناک در نظر بگیرند؟.
به گزارش روراستی به نقل از هوشنگ نیوز آیا مجازاتهای سنگینی از جمله اعدام برای قاچاقچیان و تولید کنندگان مواد مخدر کافی است؟ تجارت مرگ بصورت وحشتناک و خزنده در جهان رو به افزایش است. باور این امر مشکل است که گردش مالی قاچاق مواد مخدر حدود ۱ درصد از کل گردش مالی دنیا را تشکیل می دهد و فقط ارزش تجارت کوکائین سالانه ۸۵ میلیارد دلار است.
آیا هرگز بدرستی فکر کرده اید که معتادان به مواد مخدر دنیا چه چیزی مصرف می کنند و چگونه این مواد به نقاط مختلف دنیا ترازیت می شود؟ باید بدانید که مواد مخدری نظیر شیشه در امریکا، اروپا و آسیا محبوبیت زیادی دارند و این گونه مواد بوسیله کامیون، کشتی و هواپیماهای کوچک از مرزها حمل و نقل می شوند. آمریکای شمالی بیشترین مصرف کوکائین در جهان را در اختیار دارد و مافیاهای مکزیکی نقش اصلی را در قاچاق مواد به مرزهای آمریکا ایفا می کنند. مصرف محرک های نوع آمفتامین نظیر اکستازی و سایر مواد مخدر صنعتی نیز در آمریکا رو به افزایش است. این گونه مواد مخدر اغلب در کارگاه ها و خانه ها تولید می شوند و آنان هیچ علاقه ای به سلامت مصرف کنندگان این مواد ندارند.
به نطر می رسد که مصرف کوکائین و محرک های نوع آمفتامین در آمریکای جنوبی رو به افزایش بوده و تقریباً در تمامی کشورهای این منطقه تجارت مواد مخدر رونق دارد. دو کشور ونزوئلا و برزیل مقصد اولیه مواد قبل از عزیمت آن ها به قاره سبز اروپا یا آفریقا هستند. بلاشک تقریباً تمام کوکائین دنیا در سه کشور کلمبیا، پرو و بولیوی تولید می شود.
میزان مصرف کوکائین در اروپای مرکزی بالا بوده و مصرف محرک های نوع آمفتامین و مواد افیونی رو به ازدیاد است. این ناحیه مقصد صدها تن مواد مخدر است، بازار آمفتامین و متامفتامین کشورهای واقع در اروپای مرکزی و غربی، اکثراً بوسیله کارگاه های کوچک واقع در جمهوری چک، اسلوواکی و آلمان تامین می شود. مواد مخدر مصرفی در اروپای شرقی و جنوب شرقی به لحاظ نزدیکی آنها به مسیرهای قاچاق از دیگر انواع بیشتر بوده و ترانزیت کوکائین از آفریقا به اروپای مرکزی از طریق این منطقه انجام می شود. در اغلب کشورهای اروپای شرقی بازار تولید محرک های نوع آمفتامین رونق دارد. در محدوده آسیای غربی و خاورمیانه، مواد افیونی مانند هروئین و تریاک به دلیل نزدیکی به افغانستان از بقیه انواع بالاتر بوده و مصرف آمفتامین و مواد صنعتی نیز رو به افزایش است. در آسیای غربی تجارت مواد افیونی رونق فراوان داشته و این منطقه مکان فعالیت کارتل های عظیم قاچاق در بیش از ۲۰ کشور است. تولید اصلی تریاک در افغانستان بوده و هروئین تقریباً در تمامی کشورهای آسیایی غربی به جهت مصرف داخلی و صادرات به اروپا تولید می شود. بیشترین مصرف مواد محرک نوع آمفتامین در جهان در منطقه آسیای میانه و شرقی انجام می شود. کشورهای لائوس و میانمار مبدا عمده قاچاق مواد از طریق کشتی های رونده در اقیانوس آرام هستند. در حالی که تجارت مواد مخدر در اقیانوسیه ناچیز بوده اما مصرف و تولید مواد نوع آمفتامین در آن رو به ازدیاد است. اعتیاد به مواد مخدر در آفریقا که مسیر ترانزیت این مواد به اروپاست رو به ازدیاد بوده و کارتل های قدرتمند موجود در نیجریه، اغلب قاچاق مواد مخدر را سامان دهی می کنند. تولید زیادی در آفریقا وجود ندارد اما مصرف مواد نوع آمفتامین در آن رو به افزایش است.
در قبال این همه جرم و جنایت که بواسطه مواد مخدر اتفاق می افتد باید دید مجازات این جرم ضد بشری در کشورهای دنیا چیست؟ تمامی کشورهای دنیا مجازات هایی برای قاچاق مواد مخدر وضع کرده اند و افرادی که اقدام به تولید، ترانزیت، فروش و یا توزیع مواد کنند، شامل این قوانین تنبیهی می شوند. به نظر می رسد قاچاق مواد جرمی وابسته به وزن و اندازه مواد قاچاق شده دارد و اگر فردی با مقداری بیش از حد معین مواد دستگیر شود، متهم به قاچاق مواد مخدر شده و مجازات می شود.
در اغلب نقاط دنیا حتی اگر کسی اقدام به تولید، خرید، فروش، ترانزیت و توزیع مواد نکرده باشد و تنها مقداری ماده مخدر در تملک او یافت شود گناهکار شناخته خواهد شد. مجازات های قاچاق مواد مخدر در بین کشورهای جهان تا حد زیادی متفاوت است و شامل اعدام، زندان، جریمه مالی، آزادی به قید التزام و کار اجباری است که میزان و نحوه آن متفاوت است.
حسب تحقیقات و بررسی های بعمل آمده در سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ توسط سازمان مردم نهاد «وکلای به هم پیوسته» در هند و بنیاد «کاهش آسیب بین در ۳۲ کشور مجازات اعدام را برای جرایم مربوط به مواد مخدر و روان گردان در نظر گرفته اند که در ۱۳ کشور این مجازات لازم الاجرا و حتمی است از جمله این کشورها افغانستان، بنگلادش، برونئی، چین، کوبا، مصر، هند، اندونزی، ایران، عراق، اردن، کویت، لائوس، مالزی، مراکش، کره شمالی، عمان، قطر، پاکستان، عربستان، سنگاپور، سومالی، سری لانکا، سوریه، سودان، تایوان، تایلند، امارات، آمریکا، ویتنام، یمن، زیمباوه را می توان نام برد. آیا همه آن چه که برای مقابله با این بلای خانمان سوز برشمردیم کفایت می کند.
هوشنگ حمزه نژاد