بعد از توافقنامه موقت ژنو قرار بر این شد که در چند دور مذاکره، ایران و 5+1 به یک توافقنامه دائمی برسند / اکنون شش دور از این مذاکرات در وین پایتخت اتریش میگذرد و طرفین هنوز وارد مرحله نگارش متن توافقنامه نشده اند / ظزیف خیال پردازی برخی طرف ها را مانع رسیدن به توافق جامع می داند.
به گزارش روراستی، بعد از توافقنامه موقت ژنو قرار بر این شد که در چند دور مذاکره، ایران و 5+1 به یک توافقنامه دائمی برسند. اولین دور در 29 بهمن تا یک اسفند بود که در وین انجام شد که طرفین درباره برنامه کاری و چارچوب مذاکرات جامع برای گام نهایی توافق کردند. ظریف و اشتون در کنفرانس خبری مشترک اعلام کردند که مذاکرات مثبت و سازنده بوده است.
وزیر امور خارجه ایران و مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یک کنفرانس خبری مشترک در پایان مذاکرات ضمن سازنده و مثبت خواندن مذاکرات اعلام کردند که به توافق رسیده‌اند تا در چهار ماه آینده مذاکرات را برای رسیدن به یک راه‌حل نهایی ادامه دهند.
دور دوم مذاکرات وین در 26 اسفند ماه 1382 آغاز شد و که محور این دور، بررسی ابعاد برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران به ویژه غنی سازی و آب سنگین اراک بود. در آخر این دور از مذاکرات محمد جواد ظریف اعلام کرد که دیدگاه های دو طرف درباره محورهای گفتگو ها روشن شده است. چند روز بعد نیز کارشناسان برای بررسی بیشتر و تخصصی تر راکتور آب سنگین اراک و ابعاد فنی آن به گفت و گو پرداختند.
18 فروردین 93 دور سوم مذاکرات وین بود که محور بحث های این دور، اتمام موضوعات باقی مانده و ورود به مرحله تدوین متن مشترک برای توافق نهایی بود. به خاطر حساس تر شدن مذاکرات دکتر جمشید ممتاز حقوقدان بین الملل به تیم ایرانی ملحق شد تا محورهای مطرح شده، جمع بندی و بررسی شود.
در آخر سید عباس عراقچی در نشست خبری از تشکیل کمیسیون مشترک ایران و 5+1 خبر داد “این کمیسیون با حضور نمایندگان همه دستگاه‌هایی که به نوعی با اجرای توافق ژنو درگیر هستند با کارشناسان 1+5 در وین نخستین جلسه خود را چهارشنبه (20 فروردین) برگزار می‌کنند.”
مذاکرات دور چهارم در 24 اردیبهشت شروع اختلافات مذاکره کنندگان بود.اختلاف نظر درباره تعداد سانتریفیوژها به گونه ای بود که تیم ایرانی به عدد ده ها هزار سانتریفیوژها اشاره میکرد و طرف مقابل معتقد به صد ها یا حداکثر چند هزار سانتریفیوژ بود. در چندین دیدار دو جانبه طرفین سعی در نزدیک کردن نظرات کردند تا حداقل در دور بعد وارد به متن پیشنویس توافقنامه شوند.
مذاکرات پنجم در وین با نهار کاری ظریف، و کاترین اشتون در مقر نمایندگی جمهوری اسلامی ایران شروع شد. در ابتدای این مذاکرات ویلیام برنز، نفر دوم وزارت خارجه آمریکا، نیز حضور یافت تا نشان از عزم بالای دیپلمات‌ها برای پیشرفت در فرآیند نگارش پیشنویس توافقنامه هسته‌ای ایران باشد.
این مذاکرات که قرار بود به مدت سه روز از 27 خرداد تا 30 به اتمام به رسد با یک روز تمدید در 31 خرداد بی نتیجه به پایان رسید. ظریف با بیان اینکه وارد نگارش پیشنویس مذاکرات شده ایم به اختلاف نظر بسیار زیاد دو طرف اشاره میکند “”در این دور از مذاکرات وارد مرحله نگارش شدیم. البته هنوز نمی‌توانیم بگوییم متن مشترکی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است روی قسمت‌هایی از متن توافق وجود داشته باشد، اما در بسیاری از موارد، اختلاف نظر هم در مورد محتوا و هم در مورد نحوه نگارش وجود دارد.”
دور ششم از 11 تیرماه تا 29 شروع شد. طولانی ترین دور از مذاکرات برای ورود به نگارش متن توافقنامه که به ” برنامه اقدام مشترک جامع” معروف است با دیدار ظریف و کاترین اشتون آغاز به کار کرد. ظریف که در آستانه مذاکرات با انتشار مقاله ای در روزنامه لوموند فرانسه از این دور به عنوان فرصت منحصر به یاد میکرد از خیال پردازی برخی از طرف ها انتقاد کرد “متاسفانه ، خیال پردازی برخی طرف ها مانع رسیدن به توافق جامع شده است”.
پس از آنکه ظریف اعلام کرد تا 29 تیرماه (20 ژولای) توافق جامع حاصل نخواهد شد موضوع تمدید مذاکرات مطرح شد که علیرغم آنکه از دیروز تاکنون چندین دور مذاکره در سطح ظریف و اشتون، معاونان وزرای خارجه ایران و آمریکا و کارشناسان دو طرف و همچنین نماینده انگلستان با ظریف برگزار و تا یک و نیم بامداد امروز نیز ادامه یافت ولی هنوز هیچ توافقی صورت نگرفته است.
دو روز تا پایان این دور از مذاکرات باقی مانده است و گزارش ها حاکی از بین نرفتن اختلافات طرفین حکایت می کند. باید دید که دو طرف میتوانند طی دو روز مذاکره نگارش متن توافقنامه را به اتمام برسانند و یا در آخر مجبور به تمدید توافقنامه ژنو به مدت شش ماه دیگر خواهند کرد.
منبع:598