در حالی که رفسنجان در آستانه هشدار از نظر کرونا بود و این هشدار توسط استاندار کرمان داده شد، اما در فاصله دو هفته این شهرستان از وضعیت زرد به قرمز تغییر وضعیت داد.
به گزارش روراستی، بیش از یک سال است که کشور درگیر بیماری کروناست و از این بیمای جمع زیادی از هموطنان مان را از دست دادیم، همچنین اقشار آسیب پذیر جامعه بیشترین آسیب ها را دیدند و هنوز هم به دلیل بی تدبیری های دولت این خسارت ها ادامه دارد.
در فاصله کمتر از سه ماه به پایان سال، چالش صف های مرغ در کشور ایجاد شد و به تبع آن در رفسنجان هم این صف های طولانی تشکیل شد، در این زمینه هم مسؤولان و البته هم مردم مقصر بودند چراکه مسؤولان باید تدبیر می کردند تا این صف ها به وجود نیاید و مردم هم به دلیل وجود بیماری کرونا نباید چنین صف هایی تشکیل می دادند.
هرچه به پایان سال و عید نوروز نزدیک می شدیم صف های مرغ طولانی تر و آمار کرونا بالاتر، در این میان سیمان هم کمیاب شد و صف سیمان هم به صف مرغ پیوست.کرونا همچنان می تاخت اما تدبیری که مانع ایجاد این صف ها شود، وجود نداشت.
اما از تقریبا بیست و هفتم به بعد صف خودروها در ورودی شهرها هم به صف مرغ و سیمان اضافه شد و سفرهای نوروزی در سایه کرونا و سایه بی تدبیری مسؤولان شدت گرفت.
کرونا همچنان قربانی می گرفت و سفرها بیشتر و بیشتر؛ به طوری چندهزار بیمار کرونا در طول مسیر شناسایی شدند اما تدبیری برای جلوگیری از ادامه این سفرها نبود.
شهرهای آبی، زرد شدند و زردها نارنجی و به یکباره شوک بزرگی بر کشور از جمله استان کرمان وارد شد و شهرهای نارنجی از جمله رفسنجان قرمز شدند.
بی توجهی به هشدار استاندار!
در جلسه قبل از عید نوروز، استاندار کرمان با وجود اینکه رفسنجان زرد بود، هشدار نارنجی شدن این شهرستان را داده بود اما متأسفانه با وجود صف های مرغ و سیمان و البته بی تدبیری مسؤولان، رفسنجان نارنجی شد و چند روز بعد قرمز.
برگزاری جلسات در فضای بسته و با جمعیت زیاد و حضور مسؤولان ارشد شهرستان و ستاد کرونا علی رغم هشدارهای روراستی و یا برپایی دیگر مراسم ها هم جای خود دارد.
در ایام نوروز هم در اقدامی عجیب درب خانه حاج آقاعلی به روی گردشگران باز بود، گردشگرانی که اکثرا غیربومی بودند! از آن طرف دره راگه را مسدود و ورود به این منطقه را ممنوع کردند.
اما نکته قابل تأمل اینکه؛ از زمان شیوع کرونا بیشترین حساسیت و فشار روی قشر ضعیف و همچنین کسبه بود؛ قشر ضعیف همچنان باید چوب ناکارآمدی مسؤولان را بخورند و در خانه بمانند، کسبه هم اندک درآمدی که از کسب و کارشان به دست می آورند از جیبشان برود چراکه باید تعطیل کنند، اقشار ضعیف، زمان سفرها در خانه بمانند و در زمان اوج کرونا هم کسب و کارشان را تعطیل کرده و در خانه بمانند.
و دوباره تکرار داستان بدهی ها و چک های برگشتی و اجاره مغازه ها و … .
انتهای پیام/