زنبور دار جوان می گوید: کسی که محلی برای پرورش زنبور داشته باشد، هر ۵۰ کندو زنبور اندازه حقوق یک کارمند در سال درآمدزادیی دارد.
به گزارش روراستی، این شهرستان تک‌محصولی بوده و طی این سال‌ها خشکسالی و نوسانات دمایی خسارات زیادی به محصول وارد کرده است و میزان بالایی از باغ‌ها خشک شده و تغییر کاربری داده شدند.
با توجه به وضع موجود، کارشناسان جهاد کشاورزی با ایجاد امید در دل مردم آنها را به رفتن به سمت کشت‌های جایگزین ازجمله کشت‌های گلخانه‌ای، پرورش گل محمدی، پرورش ماهی، کشت زعفران و زرشک و…تشویق کردند؛ اما یکی از راه‌های شیرین کسب درآمد، زنبورداری است.
در گوشه و کنار این شهرستان در مناطق کوهستانی، خانه‌ها و …علاقه‌مندان زیادی برای پرورش زنبور عسل و تولید این ماده غذایی مفید اقدام کردند و حتی شده با کندوهایی هرچند کم حداقل عسل مورد نیاز خانواده خود را تولید می‌کنند.
سید روح‌الله حسینی در روستای همت‌آباد علیا یکی از روستاهای بخش مرکزی، مجموعه‌ای راه‌اندازی کرده که ابتدا در آن کارهای تحقیقاتی و سپس روی به تولید عسل آن هم با کیفیت بالا آورده است.
به گفته حسینی، مجموعه از ۱۰ سال قبل ایجاد شده است که هفت سال آن کار به‌صورت تحقیقاتی بوده و سه سال حرفه‌ای زنبورداری می‌کند.
او می‌گوید: زنبورها را در سال‌های قبل کوچ می‌دادیم به سمت بردسیر، که امسال این کار را انجام ندادیم و کوچ را حذف کردیم.
زنبوردار جوان اضافه می‌کند: نژاد زنبور پرورشی ما هیبرید کارنیکاست و پروسه محصول در سال ابتدا تولید و تکثیر زنبور عسل، مرحله دوم تکثیر ملکه و مرحله سوم برداشت عسل است.
این تولیدکننده عنوان می‌کند: مجموعه ما بالغ بر یک‌میلیارد تومان هزینه در برداشته و در خصوص درآمدش هم اضافه می‌کند: کسی که محلی برای پرورش زنبور داشته باشد، هر ۵۰ کندو زنبور اندازه حقوق یک کارمند در سال درآمدزادیی دارد.
اما در مجموعه آقای حسینی در حال حاضر همسر و فرزندش مشغول به‌کار هستند و در صورتی که بخواهد طرحش را توسعه دهد بین ۳ تا ۵ نفر نیرو می‌تواند استخدام کند.
حسینی معتقد است با توجه به اینکه نوسانات دمایی و خشکسالی در زنبورداری اثرگذار نیست، نسبت به پسته‌کاری به صرفه بوده و می‌تواند جایگزین خوبی برای پسته‌کاری باشد و اگر سال خشک شود عسل تغذیه‌ای برداشت می‌کنند.
وی در همین رابطه توضیح می‌دهد: زنبور تا شعاع ۲۴ کیلومتری برای پیداکردن شهد و گرده گل جا‌به‌جا می‌شود و گرده و شهد مورد نیاز خود را پیدا کرده و به کندو می‌برد.
حسینی یادآور می‌شود: هر کندو در رفسنجان بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم به‌طور میانگین عسل تولید می‌کند که محصولی باکیفیت و مرغوب است.
اما حسینی در خصوص ظرف های قرمز موجود در مجوعه هم توضیح داد: قبلا زنبورها برای آب خوردن لب استخر قرار می گرفتند که داخل آب سقوط کرده و می مردند،بنابراین تصمیم گرفتیم با استفاده از تنه های درخت و ایجاد شیار در آنها، با استفاده از این ظرف ها آب قطره قطره وارد شیارها شده و زنبورها از آب داخل این شیارها استفاده می کنند.
احمد شریفی دامپزشکی که در این مجموعه آقای حسینی را همراهی می‌کند؛ برای همکاری و در اختیارگذاشتن تجربیاتش به این زنبوردار تأکید می‌کند تا بتواند در کارش موفق باشد و بخشی از عسل مورد نیاز شهرستان را تولید کند.
این دامپزشک باتجربه می‌گوید: با توجه به ساخت و جایگاه اولیه برای زنبورداری هزینه‌های زیادی باید صرف شود، دولت حمایت کند تا علاقه‌مندان به این حرفه تشویق شوند و ضمن کسب درآمد اشتغالزایی هم صورت گیرد.
انتهای پیام/