شرکت تعاونی کشت و صنعت رفسنجان که طی دورانی تأمین کننده گوشت و لبنیات شهرستان بود و اشتغالزایی و تولید را به معنای واقعی رقم زده بود، امروز آن چهره طلایی در گرد و غبار فساد، رانت و بی عدالتی پنهان شده است و ۱۲ هزار سهامدار در بلاتکلیفی مطلق به سر می برند.
به گزارش روراستی، مجتمع کشت و صنعت رفسنجان را کمتر کسی است که نشناسد و نام آن را نشنیده باشد، مجتمعی که طی دوران طلایی خود با رونقی که داشت، زنجیره غذایی این شهرستان در تولید گوشت و لبنیات را ایجاد کرده بود و علاوه بر تأمین نیازهای شهرستان، نیاز سایر نقاط استان را نیز پاسخگو بود.
اما علی‌رغم این همه رونق و فعالیت در زمینه تولید، به یکباره از سوی مسؤولان این شرکت، ورشکستگی آن اعلام می شود و ۱۲ هزار نفر سهامدار آن بلاتکلیف می مانند.
پس از اعلام ورشکستگی، محمدرضا خلعتبری، به عنوان مدیر تسویه معرفی می شود تا بدهی‌های شرکت را بپردازند و شرکت منحل شود، اما با توجه به وجود منابع و اموالی که داشت، ماندگاری، سودش بیشتر از انحلال بود؛ بنابراین شرکت را نگه داشتند و با اعضای هیأت مدیره که فامیل های نسبی و سببی هستند، شرکت را در دست گرفتند.
شرکت، اموال و اراضی زیادی دارد که می توانست با آن تکلیف سهامداران را روشن کرد؛ ازجمله ۹۰۰ هکتار زمین از جاده کرمان؛ پشت انبار برق تا روستای سعیدآباد شفیعی و ۲۰۰ هکتار هم در جاده سرچشمه.
از اراضی ۹۰۰هکتاری، در سال ۱۳۷۴ مقدار کمی _در حدود ۱۰۰ هکتار_ به مردم واگذار کردند و مبلغ ۲۰۰ هزار تومان از هر نفر اخذ کردند که شهرک دو هزار واحدی کشت و صنعت را ایجاد کنند؛ اما این موضوع عملیاتی نشد و با واکنش های زیادی از سوی مردم روبه‌رو بود، که طی این سال ها همچنان این شکایات پابرجاست.
این موضوع همچنان ادامه پیدا کرد و مردم به زمین‌های خود نرسیدند؛ تا اینکه سال ۱۳۹۴ مجدد از مردم تقاضای ۲۰۰ هزار تومان دیگر برای واگذاری سند کردند؛ اما با پیگیری های روراستی، مشخص شد سند مشاعی برای این اراضی که جزو پلاک ۲۱۶۷ هستند، صادر شده و اسناد به دلیل بدهی، در توقیف تأمین اجتماعی هستند.
اما میزان قابل توجهی از اراضی هم به افرادی واگذار شده که در آن به فعالیت اصطبل، ایجاد خانه باغ، دامداری و …پرداخته شده است و هنوز هم در حال واگذاری است و آقایان پول و اموال مردم را خورده و عملا زمینی هم برای شهرک، واگذار نکرده اند.
۲۰۰ هکتار زمین در جاده سرچشمه مربوط به شرکت، هم باغ پسته است و هم کوره سرباره مس مات و چندین گلخانه و …که درآمد آن فقط به جیب چند نفر می رود و بقیه سهامداران این شرکت هیچ منفعتی نمی برند.
اما مدتی قبل، جلسه گذاشتند که شرکت احیاء شود، که در حد حرف بود و همچنان بلاتکلیفی سهامداران و بخور و بخور هیئت مدیره به قوه خود باقی است.
طی نشست خبری که با انارکی محمدی نماینده وقت برگزار شد، روراستی از آقای نماینده درخواست کرد در خصوص این مسائل توضیح دهد و با توجه به اینکه خلعتبری برادر همسر آقای انارکی است، همچنین نماینده مردم، او بهترین گزینه برای پاسخگویی بود که ببینیم چرا این مجموعه موفق به چنین روزی افتاده است.
انارکی محمدی باید پاسخ می داد که چرا علی رغم اینکه هر سه سال باید انتخابات مجمع برگزار شود، این کار از سال ۱۳۸۷ به بعد صورت نگرفته است.
انارکی محمدی از پیگیری برای واگذاری اسناد خبر داد و گفت: در مرحله صدور هستند (ذکر کردیم اسناد به صورت مشاع صادر شده) و در خصوص رانت خواری اعضای خانواده همسر و ….پاسخ قابل توجهی نداشت.
البته آقای انارکی موضوع اجحاف در حق سهامداران را هم تأیید کرد و تأکید هم کرد که اعضای هیئت مدیره باید در خصوص فعالیت هایی که در این شرکت تعاونی انجام می دهند، پاسخگو باشند.
اما این ها فقط در حد حرف بود و هیچ پیگیری برای احقاق حقوق مردم و ممانعت از تخلفاتی که صورت می گیرد، طی دوران نمایندگی انارکی محمدی، انجام نشده است.
با توجه به اینکه شرکت تعاونی کشت و صنعت یکی از شرکت های تأثیرگذار این شهرستان بوده و ظرفیت و منابع زیادی دارد که طبق مقررات و قوانین در خصوص آن شفاف سازی نمی شود، ورود دستگاه قضائی، وزارت اطلاعات و دستگاه های نظارتی به این قضیه و رسیدگی به حقوق سهامداران و درآمدها و هزینه های آن می تواند کمک بزرگی باشد و برای همیشه چهره این شرکت از وجود فساد، رانت، بی عدالتی و دور زدن قانون پاک شود.
انتهای پیام/