در حالی که آمریکا وارد سومین شب قیام بزرگ می‌شود، شهرهای دنیا همچنان صحنه فریاد و شلیک و دود و آتش هستند. روزگاری که یانکی‌ها عادت به دنبال کردن روایت‌های هالیوودی و کنترل شده از جنگ در چهارگوشه جهان از طریق رسانه‌های تحت سلطه بانکداران یهودی داشتند به سر آمده و حالا آنها رفته رفته جنگ و نزاع را به شکل لخت و عریان از نزدیک لمس می‌کنند.
به گزارش روراستی روزگاری که یانکی‌ها عادت به دنبال کردن روایت‌های هالیوودی و کنترل شده از جنگ در چهارگوشه جهان از طریق رسانه‌های تحت سلطه بانکداران یهودی داشتند به سر آمده و حالا آنها رفته رفته جنگ و نزاع را به شکل لخت و عریان از نزدیک لمس می‌کنند.
ظرف 2 شب 90 شهر شاهد تظاهراتی بی‌سابقه بوده‌اند و برخی نمادهای آمریکا از جمله میدان تایمز نیویورک و محوطه کاخ سفید واشنگتن در زمره 170 منطقه شورش زده قرار گرفته‌اند. صهیونیسم سوار بر سرمایه‌داری لجام‌گسیخته‌اش شکاف طبقاتی در ایالات متحده را به نقطه‌ای غیر قابل بازگشت رسانده است به طوری که نخستین نشانه‌های آنچه سال‌های سال دشمنان آمریکا انتظارش را می‌کشیدند در جامعه بشدت واگرای آن بروز یافته؛ قیام طبقات فرو دست!
همان‌هایی که از زمان آغاز شکل‌گیری ایالات متحده، سنگ زیرین آسیای توسعه دیوانه‌وار آمریکایی بودند. امروز فرگوسن مظهر اختلاف اقتصادی در جامعه آمریکایی است که حتی در دوران رکود بزرگ سال‌های دهه 20 هم این نابرابری درآمد و دارایی در جامعه آمریکا تا این اندازه عمیق نبود. اما فراتر از فرگوسن، شکافی اجتماعی در طول و عرض توسعه‌یافته‌ترین مظهر سرمایه‌داری جهانی توسعه می‌یابد به طوری که حتی رسانه‌های سلطه نظیر سی‌ان‌ان هم به وضوح از فراتر رفتن شورش‌ها از فرگوسن سخن می‌گویند.
های یان و استیو الماسی، دیروز در مقاله «تظاهرکنندگان همانند فرگوسن از ساحل(شرقی) تا ساحل(غربی) به خیابان‌ها سرازیر شده‌اند» که در سایت خبری سی‌ان‌ان منتشر شد، اشاره‌ای تمام و کمال به پدیده جدید قیام طبقاتی در سراسر این کشور داشتند: «خشم ملی فقط به‌خاطر تصمیم یک هیات عالی منصفه نیست. برای بسیاری از تظاهرکنندگان مرگ مایکل براون، نوجوان سیاه بی‌دفاع و متهم نشناختن افسری که او را هدف قرار داد، نمادی است از بی‌عدالتی نژادی در آمریکا… یکی از معترضان می‌گوید: فکر می‌کنم این به این معناست که یک پلیس می‌تواند یک بچه سیاه یا تیره پوست را حتی اگر بی‌دفاع، غیر مسلح و بیگناه باشد بکشد. فکر می‌کنم ما هم باید به جنگ برخیزیم و بایستیم و به تروریسم پلیس پایان دهیم…».
با اینکه در این گزارش سعی شده انگیزه‌های معترضان صلح‌طلبانه نشان داده شود ولی واقعیت این است که این سیاهپوستان و رنگین‌پوستان نبوده‌اند که جنگ بی‌عدالتی را آغاز کرده‌اند.
فرگوسن نقطه آغاز شکاف
حدود 39 درصد کودکان سیاهپوست در جامعه آمریکا در یک خانواده فقیر بزرگ می‌شوند، این در حالی است که تنها 14 درصد کودکان سفیدپوست در چنین شرایطی بزرگ می‌شوند اما در فرگوسن شرایط از این هم بدتر است. در هیچ کجای آمریکا اختلاف و جدایی بین سیاه و سفید تا این حد بزرگ نبوده است. 34 درصد همه کودکان در ایالت میسوری در فقر زندگی می‌کنند که بیشتر از دیگر ایالت‌های آمریکاست. این در حالی است که در سال 2000 حدود 25 درصد کودکان در این ایالت چنین شرایطی را داشتند. در بین سیاهپوستان این آمار بالاتر است. به ندرت در دیگر ایالت‌های آمریکا وضعیت مدارس چنین شرایط بدی دارد و هیچ کجای جامعه آمریکایی با توجه به برده‌داری گسترده در این منطقه ساختارهای اجتماعی تا این حد متزلزل نیست.
در شهر سنت‌لوئیس حدود 26 درصد سیاهپوستان بیکار هستند در حالی که 6 درصد سفیدپوستان چنین شرایطی را در این منطقه دارند. از آنجایی که همزمان هزینه‌های تحصیلی در 2 دهه گذشته چند برابر شده است، برای اکثر کودکان سیاهپوست از ایالت میسوری ادامه تحصیل دست نیافتنی شده است. تقریبا در هیچ کجای آمریکا تحرکات اجتماعی که شامل صعود به یک قشر با درآمد بالاتر است مانند ایالت میسوری کم نیست. پس فرگوسن تنها نقطه شروع گسل است اما معلوم نیست این شکاف اجتماعی تا کجا امتداد خواهد یافت. کار به جایی رسیده که کارگزاران حکومت سایه نیز نگران شده‌اند، چرا که خلاف خیزش‌ها و شبه انقلاب‌های پیشین آمریکا و اروپا در دهه‌های پیشین، این قیام مصنوعی نیست و توسط بانکداران طراحی نشده، بلکه کاملا ریشه در انگیزه‌های خشمگینانه و غیرقابل پیش‌بینی قشر سیاه و رنگین‌پوست مستضعف در سراسر 51 ایالت دارد.
«لوید بلنکفین» رئیس بانک سرمایه‌گذاری «گلدمن ساکس» متعلق به خاندان «گلدمن ساکس» یکی از 8 خاندان یهودی صهیونیست اصلی حاکم بر آمریکا هشدار داده است این نابرابری‌ها حالا بسیار اثرات بی‌ثبات‌کننده‌ای برای آمریکا دارد؛ بی‌ثباتی‌هایی که در فرگوسن و میسوری دیده شد اما به این شهر و ایالت ختم نشده است. اگر شورش سیاهان در سال 1992 در اعتراض به تبرئه قاتلان کلاهدار رادنی کینگ سیاهپوست، محدود به بعضی محلات لس‌آنجلس بود و انگیزه‌ای ضد نژادپرستانه داشت اما حالا پس از ربع قرن حاکمان آمریکا و نه فقط نژادپرستان، برج عاج خود را هدف خیزش بردگان پیشین می‌بینند.
بازداشت 44 نفر دیگر
تظاهرات سراسری مردم آمریکا وارد دومین شب خود شد. در جریان اعتراضات گسترده به بیگناه اعلام شدن دارن ویلسون، مامور پلیس قاتل مایکل براون، نوجوان سیاه پوست 18 ساله تا دیروز بیش از 20 تن زخمی شده بودند. اگرچه شدت تظاهرات سه‌شنبه‌شب از شب نخست قیام کمتر بود اما اعتراضات در ده‌ها شهر همانند واشنگتن، نیویورک، شیکاگو و دیگر شهرهای کالیفرنیا کماکان ادامه داشت که طی آن به گفته پلیس آمریکا در دومین شب ناآرامی‌های فرگوسن 44 نفر دیگر دستگیر شدند.
بدین ترتیب تعداد افرادی که در این 2 روز دستگیر شده‌اند از مرز 110 نفر گذشت. در نیویورک مردم خشمگین سعی کردند یک تونل و پل ارتباطی را مسدود کنند. گروهی دیگر نیز در میدان تایمز و محله عمدتا سیاهپوست‌نشین هارلم شعار «پلیس نژادپرست» سر دادند. شهر اوکلند کالیفرنیا نیز که جمعیت زیادی از رنگین‌پوستان را در خود جای داده یکی دیگر از کانون‌های بحران است. در لس‌آنجلس معترضان جلوی مقر مرکزی پلیس جمع شده و سنگ و بطری پرتاب کردند. همچنین یک اتوبان اصلی هم برای ساعاتی بسته شد. بستن شریان‌های شهری در آتلانتا و دنور توسط معترضان باعث دستگیری به ترتیب 21 و 4 نفر در این شهرها شد.
حکومت نظامی
از طرف دیگر «جی نیکسون» فرماندار ایالت میسوری از افزایش نیروهای نظامی در مرکز اعتراضات یعنی فرگوسن خبر داد. او در کنفرانس خبری گفت: «در مجموع 2200 نیروی گارد ملی در این منطقه مستقر خواهند شد. باید امنیت مردم و اموال عمومی را تأمین کرد. این گروه‌ها مستحق صلح هستند». اداره پلیس سنت‌لوییس (فرگوسن) نیز عملا حکومت نظامی وضع کرده و در توئیتر نوشت: «این اعتراضات هم‌اکنون تجمع غیرقانونی در نظر گرفته می‌شود و کسانی که حاضر به ترک منطقه نشوند بازداشت خواهند شد». همچنین تسنیم به نقل از رسانه‌های آمریکا گزارش داد 2 مامور پلیس فدرال آمریکا اوایل صبح چهارشنبه در منطقه سنت‌لوییس هدف گلوله قرار گرفتند و با آمبولانس به بیمارستان منتقل شدند. هنوز مشخص نیست آیا این حادثه با وقایع شهر فرگوسن ارتباطی دارد یا خیر.
در همین حال اظهارات دبیرکل سازمان ملل بسیاری از مردم جهان را شوکه کرد. او که حامی تمام و کمال خشونت‌های اخیر به اسم انقلاب در ایران، سوریه و اوکراین بوده است، وقتی پای سیاهان آمریکا به میان می‌آید، ناگهان تغییر موضعی تاکتیکی می‌دهد. استفانه دوجاریچ، سخنگوی دبیر کل سازمان ملل تاکید کرد: «بان‌کی‌مون از همه کسانی که در فرگوسن و سراسر آمریکا از تصمیم هیات منصفه ناامید و مایوس شده‌اند خواسته است صدای خود را به صورت مسالمت‌آمیز و بدون هرگونه خشونتی اعلام کنند».
پلیس آمریکا، رکورددار کشتار
نیویورک تایمز در مقاله‌ای اعلام کرد در سال گذشته ۴۶۱ نفر در آمریکا توسط نیروهای پلیس این کشور کشته شده‌اند که این رقم طی 2 دهه گذشته بی‌سابقه بوده است. پلیس فدرال آمریکا در گزارشی اعلام کرد 461 نفر در سال گذشته توسط نیروهای پلیس این کشور کشته شده‌اند که در 2 دهه گذشته یک رکورد به شمار می‌رود.
به گزارش پروپابلیکا احتمال حضور سیاهپوستان در این لیست 21 برابر بیشتر از سفیدپوستان است اما درصورتی که قربانیان کاملا بیگناه نیز باشند احتمال محکومیت پلیس بشدت پایین است. از سوی دیگر رابرت مک کولوچ، دادستان فرگوسن نیز در نا آرامی‌های فرگوسن نقشی کلیدی داشته است. وی که همواره به رابطه بسیار نزدیک با پلیس شهرت دارد حاضر به کناره‌گیری و ورود یک دادستان ویژه منتخب از سوی فرماندار فرگوسن نشد. درحالت عادی هیات منصفه طی چند روز درباره این پرونده تصمیم‌گیری می‌کرد اما رسیدگی به این پرونده به طور شگفت‌انگیزی 3 ماه به طول انجامید. دادستان فرگوسن روش غیرمحتاطانه‌ای در اعلام حکم این پرونده اتخاذ کرد. وی زمان اعلام حکم را به عصر موکول کرد که تاریکی به یک معضل برای نیروهای پلیس در کنترل خشونت‌ها تبدیل شد.
دارن ویلسون: کار درستی کردم!
دارن ویلسون، مأمور پلیس سفیدپوست آمریکایی که در این بحران نقش اصلی را بازی می‌کند کماکان خود را در کشتن نوجوان سیاه محق می‌داند. او در مصاحبه با شبکه ای‌بی‌سی‌نیوز تصریح کرد زمانی که به‌سوی مایکل براون، نوجوان سیاهپوست در فرگوسن میسوری شلیک کرده کارش را به‌درستی انجام داده است. هیات منصفه فرگوسن بتازگی رأی به بی‌گناهی ویلسون داده و این مساله موجب آغاز مجدد ناآرامی‌ها و تنش‌ها در شهر فرگوسن و سایر مناطق آمریکا شده است. ویلسون می‌گوید: «من کارم را به‌درستی انجام دادم. من مطمئنم هیچ کار دیگری را نمی‌توانستم انجام دهم». وی در پاسخ به این سوال که اگر به‌جای مایکل براون یک سفیدپوست بود چه‌کاری انجام می‌داد، افزود: «من دقیقاً همان کار را انجام می‌دادم».
منبع:598