علی رستمی و تداوم انتصابات غیرتخصصی در شرکت‌های پرسود و جذّاب انتصاب علی میربابایی با صفر ساعت سابقه و تجربه در حوزه حساس صنعت و معدن نشان میدهد که انتصابات سفارشی در دوره مدیریت علی رستمی، می‌رود تا آسیب‌ها و ضربات جبران‌ناپذیر بر پیکره اقتصاد و تولید در کشور را رقم بزند.
به گزارش روراستی به نقل از کرمان رسانه، ظاهراً، این انتظار که در مجموعه انتصابات شرکت مسِ تحت مدیریت علی رستمی اتفاقی منطبق بر تخصص_و_تجربه_موفق روی دهد هر روز بیشتر به امری عبث و غیرممکن بدل می‌گردد.
در همین راستا، طبق اخبار موثق به این رسانه، از تصمیم وی برای انتصاب علی میربابایی مدیر موکب خاتم‌الانبیاء و عضو شورای شهر رفسنجان بدون حتی یک روز سابقه معدنی و صنعتی و صرفاً با توصیه و #فشار_سیاسیون_مرکز_استان و طیف برادرزاده آقای_ر_ک(برادرخانم رئیس کمیسیون خاص مجلس) به مدیر عاملی شرکت ارفع‌سازان از شرکت‌های زیرمجموعه #شرکت_سرمایه‌گذاری_مس حکایت دارد.
از علی رستمی که در فایل صوتی خود، یکی از شاخصه های مهم انتصابات شرکت مس را، « تجربه_و_تخصص» دانسته باید سئوال کرد که تخصص شخصی چون میربابایی چیست؟ و چرا برای تکیه این فرد بر کرسی مدیرعاملی شرکت ارفع‌سازان که بعد از سالها، مشکلات را پشت سر گذاشته، تازه به سودآوری رسیده و اعتراضات_پرسنلی آن کاهش یافته، این همه اصرار دارد؟!؟
به راستی، حضور میربابایی در راس شرکت ارفع سازان چه دلیلی میتواند داشته باشد جز اینکه پشت_پرده‌هایی وجود دارد! و سوال اینکه اگر وی قصد خدمت و ادعای ولایتمداری و فسادستیزی خواند پس چرا شرکت_پرسود_و_پرمایه_ارفع‌سازان را انتخاب کرده و توجهی به آینده این مجموعه صنعتی و معیشت پرسنل خدوم آن و مخاطرات احتمالی که میتواند از این نوع تغییر مدیریت عاید آن شود ندارد؟!
شاید این فرد در شورای شهر یا موکب خاتم‌الانبیا خوش درخشیده باشد ولی مدیرعاملی شرکتی مثل ارفع‌سازان که نیاز به تجربه و تخصص بالایی دارد، بر اساس نظریه_متخصصان این امر، در ایشان موجود نیست و قطعا به این نتیجه خواهید رسید که با این انتصاب، آینده روشنی برای این شرکت نمیتوان متصور بود.
اکنون میتوان به روشنی به عمق صحبتهای احد_علیخانی عضو هیات مدیره مس ایران و از متخصصین فعال در این حوزه پی برد آنجا که یکی از پاشنه‌آشیل‌های فعلی مس را حضور افراد فاقد تجربه و تخصص و تحصیلات مرتبط در مدیریتهای مس دانسته و از این منظر، ادعاهای علی رستمی در خصوص تولید یک میلیون تن کاتد در ۴ سال آینده را زیر سئوال برده است.
بقول شاعر: «بوریاباف اگر چه بافنده است نبرندش به کارگاه حریر»