شرکت مس علیرغم آلایندگی هایی که برای مردم رفسنجان به ارمغان آورده، اما در انجام مسؤولیت های اجتماعی آن طور که باید پای کار نیست و شانه خالی می کند.
به گزارش روراستی، شهرستان رفسنجان علیرغم دارا بودن یکی از بزرگترین معادن مس در کشور و ذخایر فراوان، اما در حوزه های مختلف مشکلات زیادی گریبانش را گرفته و به ویژه در سال های اخیر این مشکلات بیش از پیش خود را نمایان کرده است.
جاده های تک بانده و خطرآفرین ازجمله جاده داوران و نوق، مدارس فرسوده، نبود بیمارستان تخصصی، نداشتن فضاهای ورزشی و تفریحی که عموم مردم بتوانند از آن استفاده کنند، همه و همه دست به دست هم می دهد تا بزرگترین مجتمع مس ایران به خود بیاید و پای کار باشد و این مشکلات را حل نماید.
اما شرکت مس در انجام مسؤولیت های اجتماعی به تأمین هزینه یک برنامه فرهنگی، ورزشی و حمایت های ناچیز در حوزه های مختلف بسنده کرده و متأسفانه مسؤولان شهرستان هم به همین اعتبارات قطره چکانی رضایت داده اند.
در صورتی که شرکت مس با این آوازه بلند حتی در رفسنجان برای کارکنان و فرزندان آنان هم یک فضایی ندارد که بخواهند از آن استفاده کنند؛ داشتن یک فرهنگ سرا در مکانی حدودا ۲۰۰ متری آن هم استیجاری جای تأسف دارد.
جای یک فضای تفریحی و ورزشی عام المنفعه در رفسنجان خالی ست، اگرچه ورزشگاه مس ساخته شده و هرچند وقت یکبار مانند پتک توی سر مردم این شهر می کوبند که چنین ورزشگاهی ساختیم، اما این ورزشگاه برای باشگاه داری حرفه ای است و می طلبید خیلی پیش تر نسبت به ایجاد مکان ورزشی و تفریحی اقدام می شد.
رفسنجان تنها بیمارستانش که یک قرن عمر دارد، بایستی در کنارش یک بیمارستان تخصصی و حتی فوق تخصصی توسط مس ایجاد می شد، اگرچه با تأخیر چند دهه ای نسبت به این موضوع آن هم مشارکتی با خیران پا پیش گذاشته، اما باید کمک کند همین بیمارستان هم به زودی به سرانجام برسد.
کمک به تأمین تجهیزات بیمارستان و راه اندازی بخش بحران را نمی توان نادیده گرفت اما منتی هم بر سر مردم نمی توان گذاشت چرا که از حقوق خود این مردم و از سرمایه عظیم مس است، کیست که نداند طی این سالها هرچه آلایندگی و بیماری بوده از ناحیه مس به سمت این مردم روانه شده و مس بایستی بیشتر از اینها به مردم این شهرستان که لایق بهترین ها هستند، خدمت کند و مسؤولیت های اجتماعی اش را انجام دهد.
در یک دورانی توسط روابط عمومی مس نمایشگاه کتاب و مسابقات فرهنگی مذهبی و قرآنی برگزار می شد که آن هم متأسفانه حذف شده که جای سؤوال دارد.
شرکت مس اما تکالیفی هم داشته که پای آن را امضا هم کرده است اما به هیچ یک از آنها عمل نکرده؛ از جمله راه اندازی نیروگاه خورشیدی ۳۰۰ مگاواتی با اعتبار ۱۲۰ میلیون یورو در منطقه ویژه اقتصادی، احداث چهار مجتمع تمام هوشمند شامل دو مجتمع در شهر سرچشمه و دو مجتمع در رفسنجان، که تفاهم نامه آن هم به امضا رسیده اما خبری از آن نیست، کلنگ‌زنی پروژه مواد شیمیایی در منطقه ویژه اقتصادی رفسنجان با سرمایه‌گذاری ۲۷ میلیون یورو به علاوه ۳۰۰ میلیارد تومان در مجموع سرمایه‌گذاری حدود یک‌هزار میلیارد تومان، توقف پروژه اسید و بسیاری از موارد دیگر که بنظر می رسد شرکت مس از زیر بار آنها شانه خالی می کند.
البته توقف پروژه اسید حکایت از آن دارد که آلایندگی همچنان ادامه دارد که اسیدی تولید نمی شود و مخازن خالی است.
اما مسؤولان رفسنجان که گاهی دلسوزانه به مس تذکراتی می دهند و مطالبه گری می کنند که مسؤولیت های اجتماعی اش را انجام دهد، قرار نباشد این موضع گیری با برآورده کردن حوائج آن دستگاه مربوطه به فراموشی سپرده شود، بلکه باید به فکر عموم و حل مشکلات در تمام حوزه ها باشند.
یادمان باشد با وجود چنین مجتمع عظیمی بیخ گوش رفسنجان، هزاران جوان بیکار در رفسنجان آرزوی یک شغل دارند که مس می توانست با راه اندازی صنایع پایین دستی، این آرزو را برآورده کند!
اخیرا ریاست محترم دادگستری تأکیدات زیادی نسبت به انجام مسؤولیت های اجتماعی مس در رفسنجان داشته و بنظر می رسد فصل جدیدی از مطالبه گری در رفسنجان آغاز شده است که امیدواریم با پیگیری رئیس دستگاه قضائی در رفسنجان اتفاقات خوبی در این شهرستان بیفتد و چهره محرومیت از آن پاک شده و آن چه حق مردم این شهرستان هست، برآورده گردد.