شخصیت هر انسان منحصر به فرد بوده و برای شناخت انسانها باید عملکرد آنان را نسبت به راه درست و حق سنجید. برای اين منظور اميرالمومنين(ع) قاعده ای کلّی بيان کرده، فرموده اند:« إِنَّ دِينَ اللَّهِ لَا يُعْرَفُ بِالرِّجَالِ بَلْ بِآيَةِ الْحَقِّ وَ اعْرِفِ الْحَقَّ تَعْرِفْ أَهْلَهُ . يعني ؛ همانا دين خدا با افراد شناخته نمی شود بلکه با نشانه های حقّ شناخته می شود. پس حقّ را بشناس! اهل حقّ را هم خواهی شناخت.»
به گزارش روراستی، امروزه بعضی ها در گوشه و کنار، یا در مراسمات مختلف برای پیشبرد اهداف سیاسی شان میگویند امام را باید از عملکرد یارانشان شناخت، اما این حرف را نمی توان پذیرفت چرا که با اندک مطالعه تاریخ اسلام می بینم بعضی از صحابه نبی مکرم اسلام بعد از رحلت ایشان ( طلحه،زبیر و… ) جنگ جمل را در مقابل علی (ع)، که خودشان به عنوان خلیفه مسلمین از ایشان دعوت کرده بودند رقم زدند.
به نظر شما رواست که برای شناخت پیامبر بگویم پیامبر را میتوان از یارانش شناخت. یارانی که حاضر شدند برای پیشبرد اهدافشان بیعت خود را با خلیفه مسلمین بشکنند و دست به نابودی حکومت اسلامی بزنند! هرگز، بلکه پیامبر را باید با پیامبر و راه حقش شناخت.
يکی از معيارهای مهم تشخيص حق و باطل , شناخت حق و باطل و سنجش افراد بر اساس آن است نه اينکه افراد ملاک و معيار سنجش حق و باطل قرار بگيرند، آگاهی وشناخت نسبت به زمان و مقتضيات و شرايط زمانه، از معيارهای مهم شناخت حق و باطل علم و آگاهی نسبت به احوال و مقتضیات زمان است،یعنی اینکه ملاک شناخت هر فرد نسبت به عملکرد حال آن مشخص میشود.
امام راحل یک شخصیت بارز و ویژه ای داشتند که ایشان را به اوج عزت نفس رسانده بود، شخصیتی که خودش را فدای اسلام و انقلاب کرد و توانست حکومتی را تشکیل دهد که برای تشکیل یک چنین حکومتی در طول تاریخ خونهایی زیادی فدا گردید،اما محقق هم نشد! امام راه حق را به واسطه خود حق شناخت و راه درست را پیمودند.
امروز امام را نیازی نیست به واسطه یارانش بشناسیم؛ بلکه هنوز از رحلت امام، زمان زیادی نگذشته؛ یاد، نام ، سخن و راه ایشان در همه ذهن ها زنده است.باشد که خداوند متعال عاقبت همه ما را ختم بخیر و ما را در زمره دوست داران و پیروان اهل بیت (ع) قرار دهد.