توجیهی که باورپذیر نیست! این چه منطقی است که ما خود را استثنا بدانیم؟ گناه را به نام فرهنگسازی ترویج کنیم و سپس توقع داشته باشیم دیگران خط قرمزها را حفظ کنند؟
