به گزارش “روراستی” نمایش «منا» پرفورمنسی متفاوت از فاجعه رخ داده در منا و روایتی ازدرک لحظه شهادت حاجیان ایرانی در عربستان به کارگردانی سیدمجتبی میرحسینی و حسام اسدی شکاری در آخرین روزهای آذر ماه در پلاتوی نمایش کانون هنر به روی صحنه رفت .
این مطالب به نقل از سایت کرمان هنر در قالب گفت و گو با سید مجتبی میرحسینی و حسام اسدی شکاری کارگردانان این مجموعه می باشد.
خودتان را معرفی کنید؟
سید مجتبی میرحسینی
با لیسانس عمران از سال ۷۷ در دوره آموزش تئاتر کانون هنر اداره ارشاد شرکت کرده ام و در سال ۷۸ با نمایش” عروس برنو” که به جشنواره تئاتر دانشجویی راه یافت و به صورت حرفه ای وارد تئاتر شدم.
حسام اسدی شکاری
به صورت مبتدی وارد تئاتر شدم و دوره های سطح ۱و ۲ بازیگری را سپری کرده ام و با دیپلم بازیگری ولیسانس حسابداری اولین کار تئاترخود را با آقای شهدادی در نمایش “چشم هایی از جنس هیچکس” اجرا کرده ام.
از پرفورمنس “منا” برای ما بگوئید؟
اسدی
بنده و آقای میرحسینی پس از اتفاقات منا برای همدردی با حادثه دیدگان این فاجعه و همچنین تمامی مردم ایران تصمیم به اجرای چنین تئاتری گرفتیم و میخواستیم اثری متفاوت اجرا کنیم ؛ در همین راستا با اساتید تئاتر کرمان به گفتگو پرداختیم و برای اجرایی کردن طرح اولیه نیازمند یک فرد متخصص در زمینه اجرایی کردن این شیوه به صورت حرفه ای بودیم.
ما در نهایت پس از صبحت های زیاد با یکدیگر به این نتیجه رسیدیم که یک اجرای متفاوتی با یک همگرایی همزمان و با یک گروهی که سطح بین الملل دارد داشته باشیم.
در رابطه با هنر پرفورمنس توضیح دهید؟
میرحسینی
هنر پرفورمنس که عمدتا یک هنر اجرا است و هم می تواند پایان داشته باشد و هم بدون پایان باشد؛ و تلفیقی از اکثر هنرها می باشد و فردی که پرفورمنس اجرا می کند باید یک آگاهی از هنرنقاشی و موسیقی و همچنین تئاتر داشته باشد .
زمانی که حادثه و فاجعه عظیمی مثل فاجعه منا و یا زلزله بم و… در یک مکانی اتفاق میافتد این فجایع را به صورت پرفورمنس بیان می کنند؛ می توان اینطوری بیان کرد: پرفورمنس یعنی رسیدن به نقطه تمرکز که هنرور و مخاطب بتوانند آن درد را تجربه کنند.
ما وقتی این حادثه اتفاق افتاد ما تصمیم گرفتیم با آقای اسدی که این فاجعه را به صورت پرفورمنس اجرا کنیم تا این درد توسط مخاطب کاملا لمس شود .
کارگردانی به صورت مشترک چگونه بود؟ تجربه اینگونه کارها را داشته اید؟
اسدی
من بااینکه حداقل با آقای میرحسینی از نظر سنی نزدیک ۱۰ سال اختلاف داریم ؛ ولی با این حال چه در این کار و چه در کارهای دیگر بخاطر توافقی که از روز اول با هم داشتیم خداروشکر تا الان به مشکلی برنخوردیم ؛ البته مشکلات و اختلافاتی نیز پیش آمده است ولی سعی کردیم اولا بازیگران و سایر عوامل اجرا را در این اختلافات دخالت ندهیم و دوما به صورت منطقی با هم مشکلات را برطرف کنیم.
هنرمندان آدم های احساسی هستند و این احساسات در هنرشان نمود پیدا می کند .آیا تا الان در اجرای نمایش “منا” جایی شده است که خودتان هم دراین کار احساسی شوید؟
میرحسینی
بله در یک بخش از تئاتر استاد ثانی یک دلنوشته از خودشان دارند و با موسیقی و هنر اجرای بازیگران تلفیق شده است ومن از چهارشب اجرا در سه شب آن گریستم.
تئاتر و عمدتا پرفورمنس مانند یک بچه است که به صورت یک طرح شکل می گیرد و یواش یواش به کمک یک مجموعه ۲۵ نفره پرورشش می دهید و بزرگتر می شود و این کودک بزرگ شده جلوی شما شروع به گریستن می کند و شما به همراهش گریه می کنید.بنده به جرات می توانم بگویم چنین حسی به اجرا دارم.
اسدی
بنده به عنوان کارگردان این تئاتر کاملا می فهمم که این اجرای یک تئاتر است ولی با این حال وقتی که حس بازیگر را میبینم و درک از درد مخاطب را حس می کنم من نیز گریه می کنم .
ما هرگز نمی خواهیم درپرفورمنس مانند تئاترهای کمدی که بازیگر از اول اجرا قصد خنداندن مخاطب را دارد، اشک تماشاگران را دربیاوریم.ما قصدداریم مخاطبان به صورت حسی درد را تجربه کنند . آن زمان که استاد ثانی دیالوگ میگن و بازیگر ما آب طلب می کند و تماشاچی ها بطری های آب را به طرف بازیگر می گیرند متوجه خواهید شد که مخاطب کاملا درد را حس کرده است و من در این لحظه منقلب شدم.
صحبتی با مردم کرمان دارید؟
اسدی
من می خواهم مردم بیایند و این پرفورمنس را ببینند تا بفهمند تلفیق بین هنر روز دنیا و هنر نمایش ما به این تبلور رسیده است که تماشاچی در لحظه ، فاجعه منا را در وجودش با تمام احساس لمس کند.
در تئاتر مردم فقط حس بینایی و شنوایی درگیر می شود ولی در پرفورمنس منا حس بویایی و لامسه و …درگیر خواهد شد.
مردم در این تئاتر کاملا درک می کنند که چه اتفاقی در منا افتاده است.
از افتخارات گروه بوتیا آل برای ما بگوئید.شکل گیری این گروه از کجا بوده است؟
اسدی
گروه بوتیا آل از اول دو گروه مجزا با نام های بوتیا و آل بود و چون سیستم اجرایی این دوگروه شبیه هم بود با هم تلفیق شدند و الان با نام بوتیا آل شناخته می شود.
ما با هم فکری تصمیم گرفتیم که با ترجمه و تدریس علم روز جهان و همچنین معرفی خودمان به تئاتر جهان چه خارج کشور و چه داخل تئاتر استان را ارتقا بدهیم.
این گروه در جشنواره های بین المللی چندین اجرا داشت از قبیل راهیابی به جشنواره در ارمنستان ، ویستک کارآقای قطبی که جز پنج اثر برگزیده در آلمان شد و در آنجا به روی صحنه رفت و همچنین تئاتر مکبث آقای قلی پور در هند اجرا داشت.
همه اعضای گروه بوتیا آل حداقل مدرکشون دیپلم بازیگری می باشد و تمامی اعضا سابقه ای بالای ۱۵ سال در تئاتر دارندو تمامی اعضا در تمامی موسسات استان و همچنین دانشگاه ها تدریس دارند.
مسئولین از شما حمایت کرده اند؟
میرحسینی
متاسفانه بااین که کار ما یک کار ملی و مذهبی است و شعار مسئولین نیز همین بوده است که از کارهای ملی و مذهبی حمایت خواهیم کرد با این حال در این تئاتر هیچ مسئول و نهادی در هیچ زمینه چه معنوی و چه مادی ازما حمایت نکرده و ما واقعا با مشکلات مالی بسیار زیادی این تئاتر را به روی صحنه بردیم.
این نمایش تا جمعه هر شب از ساعت ۱۸ در پلاتوی نمایش کانون هنر واقع در چهارراه طهماسب آباد به روی صحنه می رود.