بعد از توقیف دو میلیارد دلار از پولهای ایران در آمریکا فروش ۳۲ تن آب سنگین به آمریکایی ها در ازای مبلغ ۸ میلیون ۶۰۰ هزار دلار بیانگر آن است که مقامات وزارت خارجه هر کیلو آب سنگین را به فقط به قیمت ۲۷۰ دلار به آمریکایی ها فروختند.
به گزارش”روراستی” به نقل از رجانیوز، مقامات وزارت خارجه که از دیپلماسی لبخند و اعتمادزایی به دیپلماسی التماسی روی آوردند، چوب حراج زدن به تولیدات دانشمندان جوان صنعت هسته ای را نیز وارد فاز جدیدی کردند.
به گزارش رجانیوز، بعد از ماجرای مبادله ۱۲ تن اورانیوم غنی شده ایران با کیک زرد ، این بار نوبت به دیگر دستاورد استراتژیک دانشمندان هسته ای ایران رسید و آب سنگین تولید شده در تاسیسات هسته ای کشور به ازای هر کلیو ۲۷۰ دلار به آمریکایی ها داده شد.
عباس عراقچی که این روزها بیش از دیگر مقامات وزارت خارجه در مقابل دوربین ها حاضر شده و درباره دستاوردهای برجام اظهارنظر می کند درباره این مبادله تاریخی! گفت: قرارداد فروش آب سنگین تولیدی کارخانه اراک بین سازمان انرژی اتمی و یک شرکت آمریکایی به امضا رسیده و قرار است بر اساس این توافق ایران ۳۲ تن آب سنگین تولیدی کارخانه اراک را به آمریکایی‌ها ارائه کند.
خبرگزاری ایسنا گزارش داده است: ارزش این قرارداد ۸ میلیون و ۶۰۰هزار دلار می باشد و قرار است این محموله آب سنگین هفته آینده تحویل طرف آمریکایی داده شود.
فروش ۳۲ تن آب سنگین به آمریکایی ها در ازای مبلغ ۸ میلیون ۶۰۰ هزار دلار بیانگر آن است که مقامات وزارت خارجه هر کیلو آب سنگین را به فقط به قیمت ۲۷۰ دلار به آمریکایی ها فروختند.
این در حالی است که قیمت آب سنگین در بازار بین المللی از ۷۰۰ تا چند هزار دلار برای هر کیلو برآورد می شود و بنابراین دولت رقمی معادل ۵۰ میلیارد تا بیش از ۱۵۰ میلیارد تومان به آمریکایی ها تخفیف داده است!
موضوع زمانی جالب تر می شود که مقامات سازمان انرژی اتمی اعلام کردند آمریکا در پروژه بازطراحی راکتور آب سنگین ایران نیز فعالیت دارد .
دست و دلبازی ظریف و عراقچی برای آمریکایی ها و چوب حراج زدن به دستاورد هسته ای کشور در حالی است که اساسا آب سنگین کالای استراتژیکی به حساب می اید و تنها در شرایطی خاص (سودآوری قابل توجه و …) کشورها حاضر به فروش آن می شوند.
البته شاید تخفیف ۵۰ تا ۱۵۰ میلیارد تومانی به آمریکا از سوی دولتی که هیچ اقدام عملی در برابر ضبط دو میلیارد دلار از اموالش صورت نداده ، ناچیز به نظر برسد اما سئوالی که باید توسط مقامات دولتی به آن پاسخ داده شود آن است که فروش با تخفیف آب سنگین به کشوری که به گفته مقامات دولت متهم به عهدشکنی و نقض برجام است به چه نیتی صورت گرفته است ؟
آیا این تخفیف میلیاردی باج سر گردنه به کدخدا برای انجام تعهداتش می باشد یا اینکه بی تفاوتی نسبت به دستاوردهای هسته ای ایران برای تیم مذاکره کننده هسته ای به یک رفتار تبدیل شده؟