وي جواب داد: «امروز توي يک مذاکره دو جانبه آقاي ظريف، آرام صحبت مي کرد. » شايد همان طور که در روز اول گفت، منتظر است تا ببيند طرف مقابل اراده سياسي براي پيشرفت و مذاکرات واقعي را دارد يا خير؟ «آن هم ظريف که بلند صحبت کردنش در مذاکرات حتي گاهي به داد زدن شباهت پيدا مي کند.» در دوره هاي قبلي مذاکرات چند دفعه اتفاق افتاده است که محافظ ها از شدت داد و بيدادي که از داخل اتاق مذاکره به گوش مي رسيده، بي اجازه وارد اتاق شده اند. يک بار هم آقاي صابري، کارشناس حقوقي نمايندگي از نگراني وارد اتاق شده بود که خانم اشتون به او مي گويد به دادهاي ظريف عادت دارد!
ديروز نشست هاي دو جانبه فني و سياسي برگزار شد. هنوز معلوم نيست که کشورهاي 1+5 از ميان راه حل هاي ابتکاري فني آيا گزينه اي را انتخاب مي کنند که اين گره باز شود، يا نه. اراده سياسي لازم دارد، چيزي که فعلا 1+5 نتوانسته اند فراهم کنند.
اين روزها اعضاي تيم هاي مذاکره کننده تلاش مي کنند تا از دسترس خبرنگارها دور باشند. بنابراين حاشيه سازي مد مي شود. مثل امروز که با حاشيه شروع شد. کلا ٨ نفر بودند. بادگيرهاي زرد رنگ پوشيده بودند که رويش عکس سرکرده هاي گروه هاي تروريستي چاپ شده بود. يکي شان، هم عينک دودي زده بود و با پرچم شير و خورشيد صورتش را پوشانده بود. داد مي زدند. خبرنگارها که دور شان جمع شدند، يکي شان شروع کرد از خبرنگارها فيلم گرفتن. بي بي سي و راديو فردا فعال تر بودند براي پوشش خبري اين 7-8 نفر. يک خبرنگار غيرايراني آرام رفت کنارشان و توصيه کرد بروند خانه هايشان توي اين هواي سرد. خبرنگارها برگشتند داخل، کل شوي خياباني براي همين چند فريم عکس و فيلم بود.