سایت تحلیلی خبری روراستی

مهمان‌های ناخوانده‌ای که حالا صاحبخانه شدند!/ رد پای اتباع در معضلات اجتماعی رفسنجان

در رفسنجان حدود ۸۰ هزار تبعه افغانستانی زندگی می‌کنند که اکثرا فاقد مجوز بوده و در هر بزه و جرمی که صورت می‌گیرد رد پای آنان پررنگ دیده می‌شود و نسل سوم‌ آنها روی کار آمده و خود را صاحبخانه می‌دانند.

به گزارش روراستی، این شهرستان رکوردار بیشترین حضور و سکونت اتباع در استان و شاید جنوب‌شرق کشور است.

اتباعی که حالا خودشان را عضوی از این کشور و شهروندان رفسنجانی می‌دانند و توقع‌شان در همه زمینه‌ها بالا رفته است. جمع زیادی از این اتباع غیرمجاز هستند که هرجا دست‌شان برسد خلافی از قتل و سرقت گرفته تا تخلفات رانندگی انجام می‌دهند.

از امکانات استفاده می‌کنند بدون آنکه مالیات و عوارضی بپردازند و مسائل امنیتی و اجتماعی زیادی در این شهرستان به‌وجود آورده‌اند.

روز اول به بهانه کار کشاورزی در این شهرستان حضور یافتند و باغداران با رأفت و مهربانی خانه هم در اختیارشان گذاشتند، باغ طلای سبز را به اتباع سپردند و در این بین اتباع با وفا هم کم نبودند و مالکان ضرر نکردند اما اتباعی هم خیانت کرده و بار خود را بستند و به جای دیگری مهاجرت کردند.

اکنون محصول پسته دستخوش تغییرت اقلیمی و جفای سرما و گرما و خشکسالی شده و دیگر به این همه کارگر نیاز نیست. شاید حجم محصولی که روی درخت هست فقط به حضور مالک باغ یا حداقل یک یا دو کارگر برای تعمیرات و رسیدگی کفایت کند پس دیگر بهانه‌ای برای ماندن اتباع نیست.

متأسفانه طی این سال‌ها بازار خرید و فروش پسته را هم در دست گرفتند و تجارت می‌کنند مانند یک تاجر ایرانی در شهر حجره دارند و کاسبی می‌کنند.

مرکز شهر در اختیار اتباع است و در هر کوچه و خیابان مرکز شهر اکثر ساکنان از اتباع هستند که مشکلات بهداشتی هم برای همسایگان ایرانی به‌وجود آورده‌اند که همواره شاکی هستند.

اگرچه موقعیت اتباع اقتضا می‌کرد که مورد لطف و محبت مردم ایران قرار بگیرند و به آنها جا و مکان بدهند تا کشورشان امن شود.اما در این در باغ سبزی که روز اول به اتباع نشان داده شده و حالا توان جمع کردنش نیست، همه اعم از مسؤولان و مردم دخیل هستند و اکنون وقت آن رسیده که چاره‌ای برای مهمانان ناخوانده داشته باشیم چراکه نسل سوم آنها روی کار آمده و سطح توقعات‌شان بالا رفته است.

به گفته فرماندار رفسنجان ۱۷۰ کارگاه ضایعاتی در رفسنجان داریم که بخش زیادی از آن مرتبط با اتباع است و این یعنی فقط در یک مورد سیم و کابل‌های سرقتی که سر از کارگاه‌های ضایعاتی در می‌آورند رد پای اتباع وجود دارد.

حسین رضایی مشکلات و معضلات فعلی شهرستان را حاصل کوتاهی‌ها در درازمدت می‌داند و موضوع اتباع را یک معضل امنیتی  اجتماعی بزرگ برای شهرستان عنوان می‌کند..

نماینده عالی دولت در رفسنجان می‌گوید: حضور اتباع دیگر برای شهرستان فرصت نیست بلکه یک تهدید بزرگ است چراکه طی این سال‌ها در وقوع جرایم خشن پیشتاز هستند و این حجم اتباع دیگر در شهرستان قابل تحمل نیست.

وی به این موضوع هم اشاره می‌کند که کشاورزی شهرستان نیاز به این میزان کارگر ندارد و تأکید می‌کند مازاد اتباع که از کشاورزی بیکار شده‌اند یا به سرقت روی می‌آورند یا سایر شغل‌ها را از ایرانی‌ها ربوده‌اند به‌ویژه در کارهای ساختمانی و نازک‌کاری.

فرماندار بیراه هم نمی‌گوید چراکه در ساختمان‌سازی کارگران ایرانی باید التماس کنند اما اتباع را به‌راحتی به‌کار می‌گیرند

رضایی معتقد است اتباع از یارانه‌ای که در سال به ایرانی‌ها تعلق می‌گیرد هم استفاده می‌کنند و این احجاف در حق ایرانی‌هاست.

اما سال ۱۴۰۱ اطلس اتباع در رفسنجان تهیه شد که به گفته فرماندار این اطلس هم دردی دوا نمی‌کند و باید نسخه‌ای اساسی پیچیده شود.

فرماندار می‌گوید: رفسنجان به اندازه دو یا سه شهرستان جنوبی اتباع را در خود جای داده و همواره درگیر مسائل آنان هستیم باید دغدغه شغل و مسائل دیگر برای اتباع داشته باشیم که از راه سرقت و دیگر موارد به فکر درآمد نباشند.

جابه‌جایی اردوگاه توسط شهرداری قدم بزرگی بود که حداقل اتباع از دل شهر بیرون شده و به خارج از شهر منتقل شوند تا اندکی از معضلات حضورشان کاسته شود، هرچند دوباره اتباع برای تهیه مایحتاج زندگی و یا کار دوباره به شهر برمی‌گردند اما جمعیت‌شان از دل محله شهرک یادگار امام کم می‌شود و مردم این منطقه که سال‌ها آرزوی آسایش و امنیت داشتند به آرزوی‌شان می‌رسند که امیدواریم هرچه زودتر مهمانشهر جابه‌جا شود

فرماندار رفسنجان از وجود خلأهای قانونی هم سخن به میان می‌آورد اما همراهی مردم و مسئولان را در ساماندهی اتباع مورد مهمی عنوان می‌کند.

وی تصریح می‌کند: بافت فرسوده باید با همکاری شهرداری از وجود اتباع تخلیه شود و صاحبان املاک باید به این مورد تمکین کنند، که اگر همچنان این بافت در اختیار اتباع باشد معضلات به قوه خود باقی می‌مانند.

فرماندار وجود هفت‌هزار دانش‌آموز اتباع را هم یادآور می‌شود که در کنار بچه‌های ایرانی درس می‌خوانند که گاهی روی رفتارو  لهجه فرزندان ایرانی‌ها هم تأثیرگذار هستند.

وی طرد سارقان اتباع به همراه خانواده‌هایشان از شهر را مطرح می‌کند که می‌تواند جریمه سنگینی برای آنان به‌حساب بیاید.

اگرچه طی این سال‌ها از قتل‌های متعدد، سرقت‌ها، ناامنی‌ها و سایر معضلات اجتماعی از سوی اتباع در رفسنجان شنیدیم و مسؤولان هم قول ساماندهی دادند و هنوز به نتیجه رسیده است، اما امیدواریم دستورالعملی برای گشودن گره کور این مهمانان ناخوانده که حالا ادعای صاحبخانه‌ای را دارند داده شود تا دیگر شاهد این همه معضل ریز و درشت از ناحیه اتباع نباشیم.

 

 

 

خروج از نسخه موبایل