رفسنجان این روزها چهره‌های عجیب و غریب زیادی از متکدیان را سرچهارراه‌ها می‌بیند؛ از پیرزن‌ها گرفته تا جوان‌های موفرفری و سالم و پیرمردهایی که رانندگان را با دعای خیر بدرقه می‌کنند و به‌قدری زیاد شدند که شیفتی کار می‌کنند.
به گزارش روراستی، چندمین گزارشی هست که در باره این موضوع می‌نویسم تا شاید چشم مسؤولی به آن بیفتد و برای این معضل ترتیب اثر دهد، حتی کانال‌های محلی نیز این گزارش‌ها را بازنشر می‌دهند اما خبری از ساماندهی این معضل نیست.
معضل متکدیان؛
این روزها سر چهارراه‌های رفسنجان چهره‌های جدید و عجیب و غریبی می‌بینیم که ایستاده‌اند و دست‌شان به سمت شیشه خودروها دراز است، گاهی می‌زنند به شیشه که جلب توجهی کنند و پولی گیرشان بیاید. بعضی به آنها پول می‌دهند و بعضی اعتنا نمی‌کنند.
پشت چراغ‌قرمز خیابان امام خمینی(ره) ایستاده بودم که یک مرد حدودا ۵۰ ساله تکدی‌گری می‌کرد. چهار ماشین جلوی من بود که دو تا از آنان هرکدام مبلغ پولی به او دادند.سرتاپای او را که نگاه کردم هیچ مشکلی نداشت، صحیح و سالم. لهجه‌اش هم غریب بود، در واقع شاید کمتر از نیم درصد از متکدیان در این شهر بومی باشند.
یکی دیگر از چهارراه‌ها یک پسر جوان مو فرفری با سروشکل تمیز به شیشه خودروها می‌کوبد و پول می‌خواهد.
او حتی خودرو بانوان را هم جا نمی‌اندازد و به ترتیب به خودروها می‌زند و گاهی رعب و حشت هم در زنان و کودکان سرنشین خودروها ایجاد می‌شود.
چهارراهی شیفتی برای متکدیان
این چهارراه اول صبح در تسخیر این جوان است و ظهرها یک پیرزن می‌ایستد و عصرها دوباره چهره‌های جدید و هر روز این وضعیت ادامه دارد و چشمی از مسؤولان هم آن را نمی‌بیند.
همیشه اواخر تابستان و اوایل پاییز رفسنجان مقصد گدایان پاکستانی می‌شود. زنانی که همیشه با یک مدل آن هم بچه بغل جلوی بیمارستان‌ها، داخل بازار، ورودی و خروجی بازار و در خیابان‌های مختلف می‌نشینند و یک کاسه در دست دارند و کسی هم نیست این ها را از شهر طرد کند.
در رفسنجان با آن وجهه و سابقه فرهنگی چنین معضلی زیبنده نیست و خجالت‌آور است. به‌نظر می‌رسد زور متکدیان به مسؤولان می‌چربد که نمی‌توانند این معضل را برطرف کنند، در حالی که با عزمی جزم، دستگاه‌های متولی می‌توانستند به این مطالبه مردم رسیدگی کنند و برای همیشه چهره رفسنجان را از وجود متکدیان پاک کنند.
امیدواریم فرهنگ‌سازی شود و مردم نیز کمک‌های خود را به‌جایی بدهند که مطمئنند به نیازمندان واقعی می‌رسد.