این رسانه ها از جمله روزنامه های نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و خبرگزاری های فرانسه و آسوشیتدپرس- در گزارش های جداگانه ویژگی های توافق احتمالی میان ایران و 1+5 را اینگونه بیان کرده اند:

1- زمان این توافق 10 ساله خواهد بود.

2- غرب می پذیرد به شرط اینکه ایران در 5 سال اول به آنچه متعهد شده پای بند باشد، در 5 سال دوم می تواند برنامه غنی سازی خود را به طور تدریجی توسعه دهد.

3- در این مدت ذخایر اورانیوم 5 درصد ایران زیر 300 کیلوگرم نگه داشته خواهد شد.

4- ایران در آغاز با 6000 سو غنی سازی آغاز می کند و به مدت حداقل 5 سال این محدودیت را کاملا حفظ می کند.

5- در ابتدای مسیر فقط تحریم های مربوط به فرمان های اجرایی رییس جمهور امریکا تعلیق می شود.

درباره بقیه بخش های این توافق هنوز اطلاعات کاملی وجود ندارد.

اگر این اطلاعات صحیح باشد، می توان گفت به رغم همه تبلیغات انجام شده تیم مذاکره کننده ایران موفق به شکل دهی به یک توافق خوب نشده است.

مهم ترین نکته در این توافق این است که هیچ لغوتحریم معناداری رخ نخواهد داد و در حالی که ایران یک محدودیت جدی و بلند مدت را در برنامه هسته ای خود می پذیرد، عمده تحریم ها حفظ خواهد شد.

علاوه براین، ایران در آغاز این توافق تقریبا تمام ذخیره مواد هسته یا قابل غنی سازی مجدد خود را از دست می دهد.

کارشناسان فنی می گویند مهم ترین سرمایه ایران در فناوری هسته ای مواد هسته ای است نه تاسیسات غنی سازی چرا که این تاسیسات بدون مواد هسته ای، اساسا یک تاسیسات هسته ای نخواهد بود.