حسن روحانی عصر امروز یکشنبه و در مراسم تحلیف، لیست وزرای پیشنهادی خود را برای گرفتن رای اعتماد از نمایندگان مجلس معرفی کرد. به گزارش “روراستی ”، مراسم تحلیف حجتالاسلام حسن روحانی رئیسجمهور دوره یازدهم، عصر امروز یکشنبه در مجلس شورای اسلامی برگزار شد. حسن روحانی لیست پیشنهادی اعضای کابینه خود را در این مراسم برای گرفتن رای […]
حسن روحانی لیست پیشنهادی اعضای کابینه خود را در این مراسم برای گرفتن رای اعتماد از نمایندگان مجلس نهم معرفی کرد.
این گزارش به معرفی و ارائه بیوگرافی کوتاهی از همه مردان پیشنهادی رئیسجمهور یازدهم میپردازد.
وزیر امور خارجه: محمد جواد ظریف ۵۵ ساله است، او که از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به مدت ۵ سال سفیر و نمایندهٔ دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد بود، در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به آمریکا رفت و لیسانس و فوق لیسانس روابط بین الملل خود را از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو و دکترای خود در این رشته را نیز از دانشگاه دنور دریافت کرد.
وی که عضو هیئت علمی (بازنشسته) دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف است، پس از گذراندن تحصیلات خود در رشته ریاضی در دانشگاه شریف، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت اما به جهت فعالیتهای حمایتی از حرکت انقلاب اسلامی دکتری خود را ناتمام گذاشته و به ایران بازگشت.
جنتی از دانشآموختگان مدرسه حقانی قم و از نزدیکان محمد منتظری به شمار میرفت. در سال ۶۳ استاندار خوزستان و در سال ۶۷ ریاست دفتر اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس را برعهده گرفت.
در دوران ریاست جمهوری هاشمی به معاونت بین الملل وزارت ارشاد و تا پایان دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی به سفارت ایران در کویت منصوب شد. او سال ۸۴ و همزمان با دولت احمدینژاد، به عنوان معاون سیاسی وزیر کشور منصوب شد؛ او سال ۸۵ از این سمت کنار گذاشته شد و بار دیگر به عنوان سفیر به کویت رفت اما در سال ۸۹ از این مقام نیز برکنار شد.
او در دورههای اول، دوم، چهارم و پنجم نماینده مجلس شورای اسلامی بود و از سال ۶۸ تا ۷۰ معاونت روابط عمومی و تبلیغات سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح را بر عهده گرفت؛ وی از سال ۷۹ تا ۸۸ با حکم مقام معظم رهبری به عنوان رئیس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش منصوب شد.
حجتالاسلام علوی سال ۹۰ داوطلب نمایندگی نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بود که البته صلاحیت وی از سوی شورای نگهبان احراز نشد.
وزیر نفت: بیژن نامدار زنگنه ۶۱ ساله است، او تا ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ عضو مجمع تشخیص مصلحت بود و حکم او در سال ۹۰ از سوی مقام معظم رهبری تمدید نشد؛ او هم اکنون عضو بنیاد باران به ریاست سید محمد خاتمی است.
زنگنه از سال ۱۳۵۶ به عضویت هیأت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درآمد و به تدریس در این دانشگاه پرداخت و هماکنون از اعضای هیئت علمی این دانشگاه است.
زنگنه در سالهای ۵۹ تا ۶۱ به عنوان معاون فرهنگی وزیر ارشاد وارد دولت شد و سپس به عنوان وزیر جهاد، نیرو و نفت در کابینههای میرحسین موسوی، اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی همکاری خود را با دولت ادامه داد.
زنگنه یکی از عوامل اصلی امضای قرارداد فروش گاز به امارات (شرکت کرسنت) است. این قرارداد ۲۵ ساله به واسطه دلالی و رشوههای کلان برخی دلالان، ۱۴ برابر زیر قیمت امضا شد و موجب اعتراض گسترده کارشناسان اقتصادی و نفتی شد.
روحانی در آذرماه سال ۸۱ و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی با ارسال نامهای خطاب به خاتمی رئیس جمهور وقت به عملکرد بیژن زنگنه، اعتراض کرده و اقدام او در انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را بیرون از چارچوب قانون دانست.
رحمانی فضلی از افراد نزدیک به علی لاریجانی است که معاونت وی در شورای عالی صدا و سیما را بر عهده داشت؛ او در جریان انتخابات ریاست جمهوری نهم در سال ۱۳۸۴ ریاست ستاد انتخابات صدا و سیما را برعهده گرفت.
طیبنیا با توجه به تخصصش در حوزههای بخش عمومی، پول، سیاستهای پولی، سیاستهای مالی و مالیاتی و برنامهریزی اقتصادی از سال ۷۳ به عنوان دبیر کمیسیون اقتصاد دولت وارد کار اجرایی در سطح کلان اقتصاد ایران شد و حضور مستمری را در قالب سیاستگذار و تصمیمساز اقتصادی در سه دولت اخیر دارا بوده است.
طیبنیا دبیری کمیسیون اقتصادی هیات دولت در دولتهای پنجم تا هشتم، معاونت طرح و بررسی نهاد ریاستجمهوری با سابقه حضور چهار ساله، معاونت اقتصادی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور در سالهای ۸۴ و ۸۵، عضویت در شورای پول و اعتبار در سالهای ۸۱ تا ۸۸، معاونت هماهنگی و امور فنی و اقتصادی نهاد ریاستجمهوری و عضویت در شورای پژوهشی سازمان امور مالیاتی کشور را بر عهده داشته است.
چیتچیان در انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی به مجلس راه یافت و در دولت احمدینژاد به پست قائم مقام و مشاور عالی وزارت نیرو رسید.
او همچنین معاون اسبق برنامهریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو و عضو سابق هیئتمدیره شرکت توانیر و سازمان برق بوده است.
محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام اردیبهشت ۸۹ دهقان را به عنوان رئیس کمیسیون سیاسی دفاعی امنیتی دبیرخانه مجمع معرفی کرد. این کمیسیون وظیفه مطالعاتی و کارشناسی مجمع تشخیص مصلحت نظام در حوزههای سیاست داخلی و خارجی، شوراها و امنیت و دفاع را بر عهده دارد.
وزیر صنعت، معدن، تجارت: محمدرضا نعمتزاده ۶۸ ساله رئیس ستاد حسن روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاستجمهوری بود.
وی سال ۱۳۵۸ وزیر کار و در دولتهای محمدعلی رجایی و هاشمی رفسنجانی وزیر صنایع بود.
نعمت زاده معاونت وزارت نفت در امور پتروشیمی در کابینههای خاتمی و معاونت وزارت نفت در امور پخش و پالایش را در کابینه احمدی نژاد به عهده داشته است.
میلیمنفرد مهندس برق و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر است. میلی منفرد لیسانس خود را از پلی تکنیک تهران، و دکترای خود را در ۱۳۶۳ از دانشگاه پاریس ۶ دریافت کرد.
واعظی پس از ولایتی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ نیز به مدت ۲ سال در سمت معاون اقتصادی وزارت خارجه مشغول بهکار شد و از آن زمان تاکنون در مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت نظام مشغول بهکار است.
وی عضویت در شورای آموزش پزشکی و تخصصی کشور، مشاور وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی از سال ۷۶ تا ۸۰ و ریاست دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران را در کارنامه خود دارد.
وی در دوره اول ریاستجمهوری خاتمی به عنوان وزیر راه و ترابری و دوره دوم او به عنوان وزیر جهاد کشاورزی از مجلس رای اعتماد گرفت و تا پایان دولت در کابینه حضور داشت.
وزیر راه و شهرسازی: عباس احمد آخوندی سال ۳۶ در نجف اشرف متولد شده است؛ وی مدرک کارشناسی ارشد مهندسی راه و ساختمان خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و پس از آن به انگلستان رفت و مدرک دکترای خود را دریافت کرد.
وی سال ۱۳۶۱ به عنوان معاون سیاسی وزیر وقت کشور (آیتالله ناطق نوری) انتخاب شد و در دولت دوم هاشمی رفسنجانی نیز به عنوان وزیر مسکن و شهرسازی فعالیت کرده است. آخوندی از سوی شهید دکتر بهشتی در اولین شورای مرکزی جهاد سازندگی به عنوان عضو شورا انتخاب شد.
آخوندی در سال ۱۳۷۶ نماینده ویژه رییس جمهور وقت برای اجرای طرح احداث سالن بزرگ همایشهای بینالمللی جمهوری اسلامی ایران بوده است.
ربیعی در حوزه سیاسی مورد اعتماد حسن روحانی است و در تشکیل و ترکیب کابینه دولت یازدهم نقش قابل توجهی داشته است. ربیعی، مدرس جامعه شناسی دانشگاه و مشاور اجتماعی سیدمحمد خاتمی طی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ بوده است.
وی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ از سوی محمود احمدینژاد رئیس جمهور وقت ایران برای تصدی وزارت کشور به مجلس معرفی و در اردیبهشت ۱۳۸۷ از این مقام برکنار شد.
منبع ، خانه خشتی