توهین به امام خمینی(ره) و نقل سخنان بدون سنداز ایشان موجب وهن به امام و انقلاب است و عاملان آن باید پاسخگو باشند.
به گزارش روراستی به نقل از “بوتیا”، حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به اظهارات نعیمه اشراقی در مورد امام و شهدا اظهار داشت: بنده مطمئن هستم اگر امام در قید حیات بودند با این کارهای غیراخلاقی همان کاری را می‌کردند که با سیدحسین آقا انجام دادند.
وی با بیان اینکه کسی حق ندارد به خانواده شهدا توهین کند، افزود: ما از خانواده امام انتظار داریم که نگذارند که به حرمت بیت حضرت امام (ره) خدشه وارد نشود.
پژمان‌فر تاکید کرد: قطعا کمیسیون فرهنگی مجلس چنین اظهاراتی در مورد امام و شهدا را محکوم می‌کند.
سیدرضا صنیع خانی فرزند سردار شهید سید محمد صنیع خانی فرمانده ترابری سپاه در دفاع مقدس و قائم مقام وقت بنیاد تعاون کل سپاه، در واکنش به توهین نعیمه اشراقی به امام (ره) و خانواده شهدا، گفت: این توهین بی سابقه به امام راحل و خانواده شهدا باید از سوی مراجع رسمی پیگیری شود و همچنین تحریف بیانات حضرت امام در خاطره‌های هاشمی رفسنجانی نیز باید مورد بررسی قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه هم اکنون جای موضع گیری جدی از سوی دفتر امام خالی است، اظهار داشت: موسسه حفظ و نشر آثار امام باید به صورت جدی در برابر این دروغ گویی و توهین به امام (ره) واکنش نشان دهد.
سمیه بروجردی فرزند سردار شهید محمد بروجردی فرمانده سپاه کردستان با بیان اینکه خاطره‌سازی‌های که علیه امام در جامعه مطرح می‌شود، توهین به حضرت امام است، گفت: این توهین‌ها که در قالب خاطره مطرح می‌شود، ارزش‌های انقلاب اسلامی را هدف قرار داده است.
وی با بیان اینکه گویا قرار است عده‌ای شان و عظمت امام راحل را با خاطره‌سازی زیر سؤال ببرند، تاکید کرد: جمله خانم اشراقی، واقعا عجیب بود. ایشان نه تنها به خانواده شهدا بلکه به حضرت امام که پشتوانه انقلاب اسلامی توهین کرده است.
فرزند شهید محمدابراهیم همت در واکنش به یک یادداشت توهین‌آمیز از “نعیمه اشراقی” درباره خانواده‌های شهدا در صفحه شخصی‌اش در فیس‌بوک، یادداشتی نوشت که بخشهای مهم آن از این قرار است:
خانم “نعیمه اشراقی” دهان باز کرده و دُرفشانی نمودند.
چند نکته در مورد گفته‌های ایشان به نظرم رسید که بد ندیدم اینجا بگویم شاید به گوش اطرافیان ایشان رسید:
۱- بهتر است اطرافیان ایشان تذکری به ایشان بدهند تا شاید کمی در گفتارشان تغییر صورت گرفته و این حداقل را درک کنند که هر حرفی را نباید زد و حداقل در هر جایی نباید هر حرفی را گفت.
۲- اولین چیزی که با مطلب زشت ایشان به ذهن می‌رسد، این است که وقتی بچه‌های این مملکت در زیر گلوله و بمب و خمپاره تکه‌تکه می‌شدند، رهبری که خیلی از آن “فرزندان ایران” به فرمان او راهی جبهه شده بودند، داشته در مورد ایشان و خانواده آن سربازان، شوخی‌های زشت می‌کرده!!!!! این چیزی‌است که مطلب اشراقی به هر ذهنی تزریق می‌کند. آیا چنین کاری تیشه‌زدن به ریشه افکار و شخصیت امام خمینی نیست؟ ایشان نمی‌فهمد با چنان مطلبی تا چه حد وحشتناکی، بنیانگذار جمهوری اسلامی را زیر سؤال برده و خوار و کوچک کرده؟
در هر صورت یا واقعاً امام خمینی چنان گفتار و تفکر و برخوردی داشته (که هر جوری نگاه می‌کنم با عقل جور در نمی‌آید) یا خانم اشراقی دروغ می‌گوید و این هم باز باید تذکری باشد به بیت امام و اطرافیان خانم اشراقی که جلوی دُرفشانی‌های گاه و بی‌گاه ایشان را بگیرند.
۳- اگر واقعاً چنان شوخی بی‌شرمانه‌ای در آن ایام در جامعه شایع بوده، تنها باید گفت شرم بر سازندگان و شرم بر رواج‌دهنده‌های چنان شوخی بی‌شرمانه‌ای. افرادی که آن‌قدر بی‌شعور و نفهمند که این را درک نمی‌کنند که با این ظلم‌ها به خانواده‌های سربازان جنگ‌شان، فقط باعث می‌شوند در جنگ بعدی کسی برای‌شان نجنگد و خواهر و مادر و دختر و باقی زنان فامیل و آشنای‌شان مثل سده‌های گذشته در زیر دست و پای سربازان دشمنان شرقی و غربی قرار بگیرد … و کشورشان دوباره تجزیه شود و از این هم کوچک‌تر گردد…
اتفاقی که در زمان شاه‌های فاسد و جنایتکار و بی‌کفایت قاجار رخ داد…
اگر عده زیادی نادان و نفهم از شدت سرخوشی و حماقت با همه چیز شوخی دارند، دست روزگار این‌گونه نیست؛ وقتش که برسد آنچنان ضربه‌ای می‌زند که نفهمند از کجا خوردند…
۴- این‌گونه افراد را که می‌بینم حس می‌کنم در جنگ گذشته کلاه گشادی بر سر خانواده‌های کشته‌های جنگ و کل رزمنده‌ها گذاشته شده. رزمنده‌ها در جبهه جنگ و زیر رگبار گلوله و بمب و خمپاره بودند و خانواده‌های‌شان در سخت‌ترین شرایط زندگی می‌کردند (و این سختی بعد از شهادت و جانباز شدن رزمنده‌ها ادامه یافت و گاهی بیشتر هم شد..) و آن‌وقت این خانم که در خوشی تمام به سر می‌برده و سایر افراد مشابهش، چنان تفکر و شخصیتی داشته و دارند و تمام‌شان هم به خودشان افتخار می‌کنند…
پ.ن : فقط و فقط بخاطر احترامی که برای امام خمینی قائلم از چنین ادبیاتی استفاده کردم وگرنه در برابر شخصی که چنان توهینی به خانواده‌های شهدا نموده الفاظ درخور شأنش را به کار می‌بردم و البته این نگه‌داشتن حرمت، همیشگی نخواهد بود. اگر اطرافیان ایشان تصحیحی در گفتارش صورت ندهند، چاره‌ای جز شکستن حریم‌ها باقی نمی‌ماند.