به گزارش روراستی، رهبر معظم انقلاب اسلامی پیشتر در نامه ای خطاب به رئیس جمهور، از ایشان خواسته بودند تا پیش از اجرای برجام از مسائلی مطمئن شده و تمهیداتی را نیز تدارک ببینند. در واقع اجرای برجام مشروط به رعایت و لحاظ کردن نکات ۹گانه ی نامه ی فوق الذکر شده است. 

به عنوان نمونه، در یکی از مفاد نامه که در اینجا قابل دسترسی است، آمده است: ”وجود پیچیدگی‌ها و ابهام‌ها در متن برجام و نیز گمان نقض عهد و تخلفات و فریبکاری در طرف مقابل بویژه آمریکا، ایجاب می‌کند یک هیأت قوی و آگاه و هوشمند برای رصد پیشرفت کارها و انجام تعهدات طرف مقابل و تحقق آنچه در بالا بدان تصریح شده است،‌ تشکیل شود. ترکیب و وظایف این هیأت باید در شورای عالی امنیت ملی تعیین و تصویب شود”. اما ۸ روز پیش، دولت از آغاز رسمی اجرای برجام خبر داد. این در حالی است که تا کنون هیچ هیأت یا کمیته ای بدین منظور تشکیل نگردیده است.

این اقدام دولت، بازتاب گسترده ای در رسانه های داخلی و حتی خارجی داشت. تا جایی که نیویورک تایمز در این باره نوشت: ”ایران رسما آغاز انهدام هزاران سانتریفیوژ مورداستفاده برای غنی سازی اورانیوم را که به عنوان بخشی از تعهدات خود تحت توافق هسته ای پذیرفته بود، اعلام کرد… صالحی عنوان کرده است که انهدام تمام سانتریفیوژهای موردنظر، پروسه ای زمان بر است تا ایران بتواند سانتریفیوز های خود را از ۱۹۰۰۰ به ۶۰۰۰ عدد برساند.

ایران علاوه بر این، تعهدات دیگری نظیر تغییر ماهیت تاسیسات آب سنگین و پاسخ دادن به ابعاد احتمالی نظامیبرنامه ی خود به آژانس دارد که در قبال آن، غرب پس از اطمینان از اجرای آنان توسط ایران، تحریم های اقتصادی را لغو خواهد کرد. اما دولت روحانی در حالی اجرای تعهدات را آغاز کرده است که رهبر ایران اجرای برجام را مشروط به مواردی از جمله تشکیل یک کمیته برای نظارت به اجرای آن کرده بود. به همین دلیل حدود ۲۰ نفر از اعضای تندروی پارلمان ایران دولت را به نقض نامه ی [آیت الله] خامنه ای محکوم کردند زیرا چنین تشکلی هنوز صورت نگرفته است.”

نیویورک تایمز علت عدم توجه دولت به مفاد نامه ی رهبر را اینگونه بیان می کند: ”دولت ایران در حال حاضر شدیدا به پول نقد نیاز دارد. بنابراین هرگونه تاخیری در اجرای برجام، لغو تحریم ها را به تعویق خواهد انداخت. به همین دلیل دولت سریعا دست بکار شده است تا تعهدات خود را اجرایی کند.”

اما آیا تشکیل یک هیأت نظارت تا این حد زمان بر و وقت گیر است؟ آیا این، دلیلی قابل قبول است که به دولت مجوز بدهد اجرای تعهداتی که نسبت به غرب دارد را به اجرای تعهداتی که نسبت به نظام و ملت دارد ارجحیت ببخشد؟

تلگراف نیز با ارائه ی این خبر نوشت: ”این مسئله ناراحتی بخشی از اعضای پارلمان ایران و خوشحالی غرب را در پی داشته است. اگرچه تعدادی از اعضای مجلس با اظهار تاسف از برچیدن سانتریفیوژ ها قبل از عمل به تمام مواد نه گانه ی نامه ی رهبر یاد می کنند اما غرب خوشحال است که برای اولین بار تعداد سانتریفیوژهای ایران نه به رشد که رو به کاهش است!” تلگراف معتقد است این مسئله باعث دودستگی در ایران شده است.

اما موضع گیری یک سایت خبری دیگر از این هم عجیب تر بود، زیرا تحلیلگر مذکور مدعی شده است این مسائل آغاز تغییر در ایران تا جایی است که ایران به زودی به یکی از متحدین امریکا در منطقه تبدیل خواهد شد! البته پرواضح است این تحلیل زمانی به حقیقت خواهد پیوست که مردم پشتیبانی از ولایت فقیه را فراموش کنند.

اما غرب باید چنین تحلیل هایی چنان دور از ذهن است که شاید فقط در تئوری و روی کاغذ قابل تبدیل به واقعیت باشند. علت را می توان در راهپیمایی های سالانه ی ۲۲بهمن و یا تجدیدمیثاق های سالانه با آرمان های خمینی کبیر و جانشین خلف ایشان به وضوح مشاهده کرد.