به گزارش”روراستی” در بخشی از مسیر جاده رفسنجان – انار و رفسنجان – نوق دود غلیظی مانند مه زمین و هوا را فراگرفته که حکایت از مشکلی جدی و اساسی دارد.
کمی جلوتر که می رویم متوجه وجود کوره های زغالسوزی می شویم که با فاصله های چند متری از هم ایجاد شده و در حال سوختن و تولید دود و بوی نامطبوع هستند که البته چسبیده به روستاها نیز هستند.
خشکسالی زمینه ایجاد این کوره ها را بیش از پیش فراهم کرده و کوره داران با تولید زغال امرار معاش می کنند اما به چه قیمتی و چرا دنبال شغل دیگری نمی روند.
در گفت و گو با یکی از این کوره داران وی از بیکاری و نبود شغل می گفت؛ او تولید زغال را تنها راه کسب درآمد برای خانواده اش عنوان کرد و گفت: در فرمانداری چندین جلسه گرفتند و قرار شد زمینی برای ما کوره داران در نظر بگیرند اما وعده شان محقق نشده است.
این کوره دار با بیان اینکه ما اهالی را درک می کنیم زیرا خانواده خودمان هم در این محل زندگی می کنند، افزود: اما چاره کار ما دست دولتی هاست که زمینی دور از منطقه البته نه در یک نقطه ای که کیلومترها از محل زندگیمان فاصله داشته باشد و یک ضلع دیگر شهرستان قرار گرفته باشد، بلکه در فاصله ای دور تر از روستاها که سبب اذیت روستاییان نشود به ما ارائه دهند تا هم مشکل ما و هم مشکل اهالی روستاها حل شود.
اهالی روستاها نیز از وضعیت سلامت محیط ابراز نارضایتی داشتند.
یکی از این اهالی با بیان اینکه در شهرستان یا از وجود سموم کشاورزی و یا از آب ناسالم باید رنج ببریم، اذعان کرد: این کوره ها هم معضلی بزرگ هستند، مسئولان چرا به این وضعیت رسیدگی نمی کنند.
و می طلبد مسئولان به جای “نشستیم و گفتیم و برخاستیم” صورتجلسه ای که نوشته می شود، به مرحله اجرا درآورند و رسیدگی به مشکلات مردم را در اولویت قرار دهند.
