به گزارش “روراستی” هنرستان کشاورزی رفسنجان سال‌های سال است تأسیس شده و پذیرای هنرآموزانی از شهرستان‌های مختلف بوده است و امروز هر یک از هنرجویان این هنرستان در گوشه‌ای از کشور به کار و فعالیت مشغول هستند.

روستای عباس‌آباد آقاغفور در جاده رفسنجان به نوق واقع شده و در روز جمعه میزبان تعداد زیادی از کسانی بود که روزگاری با مشقت فراوان اما با امید و آرزوی موفق شدن شبانه‌روز در هنرستان کشاورزی ماندند و تلاش کردند.

جوانان چند نفر دسته جمعی همت کنند و خودشان کاری راه بیندازند

رضا بارانی یکی از هنرجویان و از اولین شاگردان این هنرستان بود و اکنون ساکن تهران است و پسته‌کاری دارد در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: اولین تولیدکننده پسته ارگانیک در ایران و خاورمیانه هستم سال اولی که به این هنرستان آمدیم هیچ امکاناتی نداشت و به سختی این هنرستان را روی پا نگه داشتیم و موفق شدیم آن را جا بیندازیم.

این کشاورز موفق تصریح کرد: در سال‌هایی که در این مکان درس خواندیم شناخت عملی و تئوری از کشاورزی به دست آوردیم کار فقط پشت میز اداره نشستن نیست بلکه خودمان باید کار ایجاد کنیم و جوانان امروزی به این مهم توجه کنند چند نفر دسته جمعی همت کنند و خودشان کاری راه بیندازند.

احمد علیرضازاده ورودی سال ۶۱ و اولین دوره هنرستان بود که یک گروه در شبکه‌های اجتماعی تشکیل داده و تصیم گرفتند با دوستان قدیم دور هم جمع شوند، او بازنشسته شرکت مس است و خاطرات زیادی که داشت را به دلیل شبانه‌روزی بودن مدرسه‌شان می‌دانست.

علیرضازاده بیان داشت: زمانی که این جا کار می‌کردیم پسته کاشته بودند که من و یکی از بچه‌ها نگهبانی می‌دادیم که روباه پسته‌ها را بیرون نکشد اینجا هیچ ساختمانی نبود و تنها یک موتورخانه داشت و شب‌ها زیر نور آتش مراقب پسته‌ها بودیم.

آموزش و پرورش باید نیروهای کارآفرین تربیت کند

رضا ابراهیمی ورودی ۶۳ کارمند شهرداری در واحد کارپردازی هم از دیدن دوستان قدیمی خیلی خوشحال بود او بیان کرد: از یک ماه قبل روزشماری می‌کنم که به امروز برسم.

محمد اسدی رئیس آموزش و پرورش آن زمان رفسنجان هم اظهار کرد: گردهمایی دلچسب و خوشایندی است همه حضار هم از دیدن هم خوشحالند، اگر اینگونه گردهمایی‌ها در تمام ارگان‌ها تشکیل شود سبب تبادل تجربیات می‌شود.

اسدی توضیح داد: خاطره‌ای که از این هنرستان دارم مکان‌یابی برای این هنرستان بود که به کمک مرحوم مرتضوی این منطقه انتخاب شد زمانی که دیدیم بچه‌ها با روحیه بالا و با کمبودها می‌سازند خوشحال بودیم معلمان واقعا ایثارگری کردند و این هنرستان سرپا ماند.

وی تأکید کرد: نیاز امروز آموزش و پرورش با توجه به رشد بیکاری این است که کار یا هنری به بچه‌ها بیاموزند تا کارآفرین شوند و بتوانند برای خود و دیگران منبع درآمدی ایجاد کنند.

 بدون بودجه با مشکلات فراوان توانستیم کار را ادامه دهیم

اما غلامرضا خواجه‌پور مدیر سابق این هنرستان هم سخنان جالبی در گفت‌وگو با ما مطرح کرد و گفت: از سال ۷۰ تا ۸۷ مدیریت هنرستان را بر عهده داشتم، وقتی می‌بینیم دانش‌آموزان این هنرستان موفق هستند و به درد جامعه می‌خورند همه غم و غصه‌هایمان را فراموش می‌کنیم، آن زمان دوستی و رفاقت و هماهنگی بین همه همکاران بود که توانستیم هنرستان را سرپا نگه داریم.

وی ادامه داد: وقتی پس از سال‌ها موفق شدیم آب را به هنرستان منتقل کنیم بهترین خاطره دوران زندگی و کاری من است.

محمدمهدی امجدی از اولین مؤسسان هنرستان که معاون هم بود، اظهار کرد: زحمات زیادی برای تأسیس این هنرستان کشیده شده، ۱۰ هکتار زمین خالص با چهار هنرجو داشتیم که به جنگ برخورد کردیم اما بدون بودجه با مشکلات فراوان توانستیم کار را ادامه دهیم، اول پایه هنرستان در هنرستان بصیرزاده بنا شد و سپس به مدرسه شهید باقری و در آخر به این محل انتقال داده شد که امروز مدرسه‌ای با امکانات فراوان است.

این گردهمایی با حضور هنرجویان و مربیان‌شان از شهرستان‌های انار، شهربابک، سیرجان، کرمان، ماهان، بردسیر و تهران که حدود ۴۰ سال پیش در این هنرستان تحصیل می‌کردند برگزار شد