با وجود مشکلات ناشی از تحریمها و سوءمدیریت‌ها صنعتگران و صنایع‌شان به بن‌ست‌هایی رسیده‌اند.
به گزارش “روراستی” سال‌های سال است که تحریم هستیم و این چند سال اخیر فشار تحریمها بیشتر شده پهلوی اقتصاد از ناحیه تحریم شکسته و اقتصادی بیمار در کشور حاکم شده است.
بر سر فضای کسب و کار هم رکودی سایه افکنده که دیگر توان حرکت به سمت جلو را در خود حس نمی‌کند، چراکه هر روز مسائل و مشکلات دیگری بر آن افزوده می‌شود، اما کارشناسان می‌گویند تحریمها ۲۰ درصد مسائل را به وجود آوردند و مابقی مشکلات ارتباطی به تحریم ندارد، عزمی جدی و مدیریتی جهادی باید باشد تا به جای کمر اقتصاد، کمر تحریمها بشکند که در بعضی مسائل علمی و نظامی و حتی اقتصادی آن را ثابت کردیم.
اما رفسنجان هم به تبع از کشور از این مسائل بی‌نصیب نمانده و چون خشکسالی حاکم بر این شهرستان طی دو دهه اخیر راهی غیر صنعتی‌شدن برای شهرستان نگذاشته، باید با حفظ باغات موجود، صنعت مانند یک خواهر یا برادر بتواند با کمک کشاورزی، مشکلات اقتصادی شهرستان را کاهش دهد.
اما باید گفت صنعتی که پریشان‌حال باشد نمی‌تواند کمکی به اقتصاد کند، بلکه از دست‌رفتن سرمایه‌ها را هم به دنبال دارد چراکه زمانی که مشکل واردات، صادرات، مالیات، بیمه، بازار فروش، ارز و … وجود داشته باشد و بروکراسی‌های اداری و غیراداری راه را مسدود کرده باشند نه تنها صنعت مشکل را حل نمی‌کند بلکه مشکل دیگری هم بر اقتصاد بار می‌کند.
در نشستی که صنعتگران رفسنجان با مسئولان داشتند مشکلاتی مطرح شد که در این گزارش به برخی از آن‌ها می‌پردازیم.
کاظمی از نمایندگان شهرک صنعتی رفسنجان اظهار داشت: موقعیتی برای صنعتگران فراهم شود که قطعات مورد نیاز مس را تولید کنند، همچنین با توجه به مشکل ارز بتوانیم از ارز صادرات شرکت مس استفاده کنیم و در کشورمان خودمان به صورت ریال با مس تسویه کنیم.
وی به تولید کابل فیبر نوری در این شهرک اشاره و بیان کرد: تار فیبر نوری را از لیست کالاهای اساسی به عنوان تعرفه نرخ ارز خارج کردند، مشتری‌های خرید کابل فیبر نوری مخابرات و نهادهای امنیتی هستند و از زیرساخت‌های کشور به شمار می‌رود بنابراین برای واردات تار فیبر نوری چرا باید ارز آزاد بپردازیم.
وی از تعداد زیادی واحد تعطیل، نیمه‌تعطیل و تعدادی واحد که رو به تعطیلی می‌روند در شهرک یاد کرد که نیاز به توجه دارند تا از این ظرفیت‌ها استفاده شود.
اما موضوع صادرات توسط سازمان کشتیرانی و بنادر و هزینه‌های مازادی که برای بنادر عربی سودآور است و موجب شده صنعت روز به روز ضعف‌تر شود، در بین صحبت‌های صنعتگران مطرح شد.
واردات، سفره کارگران را کوچک و نابود می‌کند/ رینگ تولید می‌کنیم اما وارداتش هم هست
علی احسان مدیرعامل شرکت اروندچرخ که بزرگترین تولیدکننده رینگ آلومینیومی خاورمیانه را دارد اما ابتدا نور امیدی داشت و با اطمینان گفت بیکاری، تحریمها و همه مشکلات را پشت سر می‌گذاریم.
او یک درد و دل هم داشت آن هم همان سوءمدیریتی بود که در ابتدای گزارش عنوان شد.
احسان تصریح کرد: بحث واردات سفره کارگر ایرانی را کوچک و بعضا نابود کرده می‌رسد به جایی که نان سنگگ را هم از چین وارد کنیم.
این صنعتگر با سابقه رفسنجانی عنوان کرد: شرکت ما ۵۳۰ کارگر داشته که به دلیل مسائل و مشکلات موجود به ۲۱۰ تا ۲۱۵ کارگر تقلیل یافته است.
وی خاطرنشان کرد: ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار رینگ ظرفیت داریم چه دلیلی دارد که رینگ وارد شود.
یکی دیگر از صنعتگران هم که دل پردردی داشت و حرف‌های تأمل برانگیز، اظهار کرد: تمام زندگی من در رهن بانک‌هاست.
با وجود این دغدغه‌ها و مشکلات صنعتگران امیدواریم مسئولان رده پایین فکری بردارند و به بالادستی‌های خود این مشکلات را انعکاس دهند تا در این سال رونق تولید فرمایشات مقام معظم رهبری تحقق یابد چراکه اگر بخواهیم می‌توانیم.
گزارش از زهرا بمی‌نژاد