بریدن درختانی که مثمر هستند این روزها در شهرستان رفسنجان تبدیل به یک عادت برای خوراک کوره های زغالسوزی شده است.
به گزارش روراستی، وجود کوره های زغالسوزی در این شهرستان از معضلات بزرگی است که سالها دامن اهالی برخی روستاهایی که در جوار این کوره ها هستند و حتی برخی شهروندان را گرفته و همواره اعتراضاتی در این خصوض مطرح بوده است.
سال هاست مسئولان قول مساعد برای جا به جایی این کوره ها که نفس مردم را بریده اند دادند، اما عملی در این وعده ها نبوده.
گویا کوره داران هم فهمیدند که مسئولان ما چندان دل شان بند مردم نفس بریده نیست و همچنان با خیال راحت به کار خود ادامه می دهند، درختان خشک هم که در این شهرستان تمام شدند و کار به بریدن درختان سبز و مثمر کشیده و معضلی بر معضل بزرگ زغالسوزی افزوده است.
این سؤال مطرح است؛ مگر این زغالسوزی چقدر درآمد دارد که بعضی روی به بریدن شاخه های تر و سبز و درختان مثمر آوردند که باید از کسانی که در این خصوص فعالند پرسید، اما سؤال دیگر این است؛ آیا برخورد با این معضل چه هزینه و سختی برای مسئولان دارد.
معضلی که محیط زیست آن را تأیید کرده و بهداشت هم بر ممانعت از فعالیت این کوره ها تأکید دارد، این میان مسئول اجرایی که کار را عملیاتی کند و از ادامه فعالیت این کوره ها جلوگیری کند، جایش خالی ست.
در گفت وگو با بخشدار مرکزی وی اظهار کرد که باغداران برای باغات خود نگهبان بگمارند، باید گفت با این اوضاع کشاورزان که چندسالی درگیر خشکسالی و بی محصولی بودند آیا می دانید گماردن نگهبان برای باغات پسته چه هزینه ای برای کشاورزان دارد.
ساماندهی ۱۰۰ کوره زغالسوزی از توان شما بر نمی آید چگونه توقع دارید ۸۰ هزار هکتار باغ پسته در این فصل با نگهبان اداره شوند در حالی که هزینه بر است.
انتهای پیام/
