به گزارش روراستی، پس از آشکار شدن خیانت بنی صدر که ضربه ای ناگوار برای انقلاب اسلامی محسوب میشد، انتخاب یک رئیس جمهور مردمی و مکتبی در راس دغدغه های نظام و مردم قرار گرفت. طوری که امام خمینی (ره) به مناسبت‌ واقعه‌ی‌ 7 تیر، در دیدار با خانواده های‌ شهدای‌ این‌ واقعه ‌در مورد انتخابات‌ ریاست جمهوری‌ نیز رهنمود هایی‌ ارائه‌ دادند و تأكید كردند: ”ما یك‌ سیلی‌ خوردیم‌ از اشتباه! ما همه‌ این‌ نابسامانی‌ها را كه‌ الان‌ داریم‌ برای‌ این [است] ‌كه‌ اشتباه‌كردیم‌. نباید اشتباه‌ تكرار بشود؛ دنبال‌ این‌ باشید كه‌ یك‌ نفر صد در صد مكتبی‌، اسلامی‌، در خط‌ اسلام‌ برای‌ ریاست ‌جمهوری‌ انتخاب‌ كنید.” بدین ترتیب تلاش ها برای یافتن یک رئیس جمهور مکتبی آغاز شد.

انتخاب محمدعلی رجایی با رأی 12770050 از مجموع 14573803، واکنش هایی را در رسانه های کشورهای دیگر از جمله دشمن شماره ی یک ایران یعنی امریکا در پی داشت. این واکنش ها مهر تاییدی بر این حقیقت بود که بهترین گزینه برای ریاست جمهوری انتخاب شده است. به عنوان مثال، روزنامه ی پیتزبرگ چاپ پنسیلوانیای امریکا، با درج تیتری درشت درخصوص انتخاب شهید رجایی با حداکثر مطلق آراء، به حمایت از بنی صدر و تخریب شهید رجایی و امام خمینی (ره) پرداخت.

جالب اینکه، در آن روزنامه با مظلوم نشان دادن بنی صدر که خیانتش بر همگان آشکار شده بود، در کنار خبر انتخاب شهید رجایی، پیشبینی بنی صدر با مضمون وقوع شورش نیز درج شد! این در حالی بود که اکثریت قطع رای دهندگان، حامی شهید رجایی و منتقد و متنفر از بنی صدر بودند.

نمونه هایی از این دست که بغض و غضب بیگانگان را نسبت به انتخاب یک رئیس جمهور مکتبی نشان میداد، به خوبی مشخص می کرد راهی که ایشان در پیش گرفته بودند و مسیری که ملت با انتخاب ایشان انتخاب کرده بود راه صحیح بود.

نیویورک تایمز نیز چند روز پس از واقعه ی دردناک بمبگذاری که به بیست و هشت روزه ریاست جمهوری محمدعلی رجایی پایان داد، با انتشار مطلبی شهید رجایی را افراطی و تندرو خواند و خاطرنشان ساخت وجود چنین رئیس جمهوری در ایران به سود امریکا نخواهد بود! نیویورک تایمز در این باره نوشت: ”رجایی نیز جزو افرادی بود که امریکا را شیطان بزرگ می نامید!”

اما سی ان ان از جمله ی خبرگزاری هایی است که بعدها به ارتباط بنی صدر و سازمان منافقین اعتراف کرد و با اشاره به پیوند بنی صدر و رجوی (به وسیله ی تصویری که از آن دو در ابعاد بزرگ درج نموده بود) نوشت: ”اعمال تروریستی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به سرکردگی مسعود رجوی در حقیقت مستقیما انتخاب مردم را نشانه گرفته بود”.

اگرچه زمان ریاست جمهوری شهید رجایی بسیار کوتاه تر از آن بود که بتوان عملکرد وی در زمینه های مختلف را مورد بررسی قرار داد اما سوابق ایشان چه پیش از انقلاب و چه پس از آن (مثلا دوران نخست وزیری) برای ترساندن دشمنان ایران کافی بود. نقل قول هایی که از وی در رابطه با سیاست خارجی بر جای مانده است علت رضایت قلبی دشمن از ترور ایشان را به خوبی نشان میدهد. شهید رجایی در زمان نخست وزیری خویش به نیویورک سفر کرده بودند تا در نشست عمومی سازمان ملل شرکت کنند.

این در حالی بود که پس از ماجرای تسخیر لانه ی جاسوسی، امریکا تمام تلاش خود را برای منزوی کردن ایران به کار بسته بود. اما ایشان با سخنانی که در سازمان ملل با شجاعت ایراد کردند، نشان دادند ایران بدون کمک و حمایت کشورهای دیگر نیز می تواند بر روی پاهای خویش بایستد: ”من به اینجا آمده ام تا بگویم در کشور من چه می گذرد، نه اینکه از شورا(ی امنیت) درخواست کمک داشته باشم!”

این جمله، در زمانی که تمام دنیا امریکا را یکی از تنها دو قدرت بلامنازع جهان می دانستند به هیچ وجه برای سیاستمداران امریکایی خوشایند نبود و شاید دلیل تندرو نامیدن ایشان و طرفدارانشان نیز همین بود.