دولت تدبیر و امید نفس های پایانی خود را می کشد، اما با هزاران مشکل ریز و درشتی که طی هشت سال برای مردم ساخته عده ای دست به قلم شده و بر ناکارآمدی های دولت در رفسنجان ماله کشی می کنند.
به گزارش روراستی، دولت ناکارآمد تدبیر و امید نفس های آخر خود را می کشد و از سخنان رئیس جمهور گرفته تا پایین ترین رده آن هنوز دست از پررویی برنداشته اند و با لحنی که همواره خودخواهانه و خودبینانه است، همچنان در عرصه جولان می دهند.
از گرانی های افسارگسیخته که علت آن فقط به مدیریت برمی گردد، گرفته تا مشکلات ریز و درشتی که پا بر گلوی مردم گذاشته و حل نشده است، در صورتی که اکثر این مشکلات اگر مدیریت قوی بود، با اقدام جهادی از چهره جامعه رخت برمی بست، مهمترین مشکلی که این روزها در رفسنجان سروصدا کرده آب منطقه نوق علیاست، موضوعی که از مهرماه سال گذشته مسؤولان قول و وعده حل آن دادند اما توان جمع کردن آن را نداشتند، تنش و تبعات اجتماعی را بهانه کردند و پا پس کشیدند، گویا می خواهند این موضوع را کش بدهند تا دولت تمام شود و به خیال خودشان تبعات آن را گردن دولت بعدی بیندازند.
نکته اینجاست؛ اگر این موضوع تبعات داشت چرا هر بار به مردم قول و وعده داده شد و وعده پشت وعده مردم را عاصی کرده و تا استانداری کشاند؟ با پیگیری ها و دوندگی های نماینده و همراهی مدیرعامل آبفا، دستگاه های حفر چاه در محل تخلیه شد و فقط ضرر ایجاد کرد، چرا مدیریتی وجود نداشت که با وجود تمام مجوزها و آماده بودن زمینه برای آبرسانی به مردم نوق کار انجام شود و در آخر دستگاه ها از محل چاه برده شدند تا شرکت آب بیش از این متضرر نشود؟
سؤال اینجاست؛ مگر چه دست هایی پشت پرده هست که نمی گذارد آب منطقه نوق به سرانجام برسد، قطعا مردم در این زمینه نقشی ندارند، چراکه آنها هرگز نمی خواهند آب را بر روی همنوع خود ببندند.
وقتی زمینه برای حفر چاه و داشتن آب دائمی برای مردم فراهم است، اضافه نمودن شیر برداشت و آبرسانی سیار به مردم نوق و در واقع کارهای موقتی افتخار نیست، افتخار، ماندن پای کار مردم است و خود را در کنار مردم دیدن است.
در بسیاری از نقاط کشور که بحرانی تر از رفسنجان هم هستند، و حتی استان، چاه در یک منطقه حفر می شود و لوله کشی تا منطقه دیگر انجام و آبرسانی می شود، بنابراین تبعات اجتماعی و تنش بهانه ای برای پیچاندن افکار عمومی است!
اما با وجود مشکل چندین ساله و دادخواهی نماینده که البته دستش هم به جایی نمی رسد که ناشی از همان موضوع ناهماهنگی مجلس و دولت فعلی‌ست! برخی دست به قلم شده و بر ناکارآمدی دولت در رفسنجان ماله کشی می کنند؟
سؤال دیگری که مطرح است، مگر مشکل در رفسنجان همین آب مهدی آباد نوق است که بخواهیم برای آن بهانه تبعات اجتماعی را مطرح کنیم؟ این شهر پر از ثروت و بدون امکانات است، ثروتی که مسؤولان آن دنبال احقاق حقوق مردم نیستند و فقط دغدغه مند خط اتوی لباس و خودروی زیرپای خود هستند که ارتفاع آن از سطح زمین بالا باشد!
از سهم رفسنجان از حقوق معادن گرفته تا حل نشدن موضوع دوبانده شدن جاده داوران علی رغم حضور نمایندگان مجلس در رفسنجان، بازگشت اموال رفسنجان از فرش، یخچال، ال سی دی و …که فرماندار قبلی برده و کسی پیگیر برگرداندن آن نیست هم غافل نشویم و یادآور شویم: خودروی فرمانداری هم با یادداشت روراستی از کرمان برگشت!
اخیرا هم که پروازها از فرودگاه رفسنجان به دلیل عدم روشنایی باند در شب سروصدا کرد و سرگردانی مسافران از ناکارآمدی دیگر دولت رقم خورد.، آسفالت ۲۰۰ متر نقطه حادثه خیز مقابل جاده فرودگاه هم بماند!
اما جاده نوق، جاده ای که دوبانده شدن آن ماراتنی شده و موضوع معارض محدوده جاده حل نشده است، پیمانکاری هم در این جاده کار می کند که کندی کارش حوصله ها را سر می برد، علی رغم حضور نماینده در محل و تذکر برای افزایش سرعت کار هنوز به نتیجه ای نرسیده، گویا قرار است سالها این جاده کشته بدهد.
از مشکلات ریز و درشتی که تنها با یک عزم و اراده قوی و به دور از حاشیه می توانست حل شود که نشد؛ ازجمله صف های مرغ و سیمان و… بگذریم، به موضوع انتخابات پرحاشیه در رفسنجان می رسیم.
ندانستن قانون انتخابات که موجب شد افرادی به عنوان معتمدین دعوت شوند که قانونا نتوانند به عنوان نامزد ورود کنند، (که البته جناب معتمدین هم خود قانون را بلد نبودند!)گرفته تا نحوه واکسن زدن اعضای اجرایی انتخابات و واکسن زدن کسانی که اصلا حضورشان در ستاد انتخابات هم ممنوع بوده است، همه جای بحث دارد.
متذکر می شویم: هنوز منتظر انتشار لیست افرادی (۱۲ نفر) که از هیأت اجرایی انتخابات واکسن دریافت کردند، از سوی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان هستیم.
اما نگاهی منصفانه هم که داشته باشیم در کنار سوءمدیریت ها، بی تدبیری ها و حواشی زیادی که هشت سال دیدیم موارد مثبت انگشت شماری هم بود که نمی توان نادیده گرفت!
انتهای پیام/