بسمه تعالی باسلام منم به نوبه خودم از این دونجاتگر تشکر میکنم.ولی بدلیل اینکه کاملا از روز اول در جریان لحظه به لحظه این جریان بودم.عرض میکنم که اولا این مرحوم در کانال ارتباطی چاه (پشته)یعنی ۹متر با عمق چاه فاصله داشت توسط خانواده خودشان پیدا شد.چندین بار به همین چاها مراجعه کرند موفق نشدند پیداش کنند.طی این ۳۵ روز مراجعه به تمامی ارگانها(هلال احمر.اتشنشانی و…)کردن ولی متاسفانه هیچ همکاری وامکاناتی توسط هیچ ارگانی نشد.حتی پس از پیدا شدن جسد نجاتگران حاظر به رفتن داخل کانال نشدند.جسد توسط یک کارگر افغانی با دادن مبلغ قابل توجهی از ۹متری کانال به انتهای چاه اورده شد وپس از آن توسط چرثتقیلی که توسط خانواده مرحوم برای جستجو اورده شده بود به سطح زمین منتقل شد.قابل توجه که عمق چاه ۷متر و دهنه ورودی ان به شعاع ۸متر میباشد. طبق نظیره پزشک قانونی مرحوم ۲هفته زنده بود.اگر یکصدم امکانات واهمیتی که کشورهای خارجی برای اینجور حوادثی میدهند به این جوان میدادند اید اکنون کنار ما بود.طی این ۳۵ روز ۲بار با تشکیل گروهای ۸۰ نفری جستجوورفتن ۲بار در همین چاه که در فاصله ۲۰۰متری منزل این مرحوم بود موفق به پیدا کردنش نشدند.به صورت شبانه روزی خانواده ایشان تلاش کرند.که اگر حداقل یک سگ زنده یاب بود روز دوم پیدا میشد.ولی ما مسلمانها عادت کردیم اینجور مواقع بگیم تقدیر وقسمتش چنین بود؟به نظر شما؟!بازم خدا را شاکریم که بصورت معجزه اسایی در جایی که هیچ دید ونشانه ای نبود حتی طی این چند روز توسط خار وخاشاک دهنه کانال مسدو د و از دید پنهان شده بود.جسد سالم پیدا شد.به خانواده این مرحوم تسلیت میگم و ارزو میکنم روزی برسد که ما هم همچون کشورهای دیگر به جان حیوانات انسانهایشان اهمیت میدهند.اهمیت بدهیم!!؟؟