به گزارش روراستی، همه ساله هزاران فیلم سینمایی، داستانی، سریال و مجموعه های تلویزیونی در سرتاسر دنیا با هزینه های گزاف و اکثرا با محتوای مغایر با سعادت بشر تولید و پخش می شوند اما هیچگاه سابقه نداشته است هزینه های تولید یک فیلم مثلا هالیوودی (که از لحاظ صرف هزینه، در راس گران ترین فیلم ها قرار دارند) را اسراف بنامند!

در حالیکه تا کنون قریب به 250 فیلم درباره زندگانی حضرت مسیح علیه السلام، 120 فیلم درباره زندگی حضرت موسی علیه السلام، 80 فیلم درباره زندگانی دیگر پیامبران و 40 فیلم درباره ی بودا ساخته شده است، اسراف خواندن هزینه ی صرف شده برای دومین فیلمی که از زندگی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم ساخته شده است نشان از عمق واهمه ی غرب نسبت به معرفی اسلام واقعی دارد. بی شک همانها که در خیابان های پاریس و دیگر شهرها به نام آزادی بیان، از کاریکاتورهای پیامبر عظیم الشأن اسلام هواداری می نمودند اگر ایشان را همانگونه که هستند بشناسند محال است اجازه دهند چنان حرکت زشتی دوباره تکرار شود.

اما سایت خبری تحلیلی  گاردین با حساسیت عجیبی نسبت به فیلم مجیدی نوشت: ”فیلم چندمیلیون دلاری زندگینامه ی پیامبر اسلام که گران ترین و اسراف کارانه ترین فیلم تاریخ سینما و تلویزیون ایران است برای اولین بار در روز یکشنبه به نمایش گذاشته می شود.”

گاردین که سعی دارد محتوای فیلم را تفسیر شخصی ایران از تاریخ اسلام جلوه دهد در ادامه نوشت: ”این فیلم که در جشنواره ی فیلم فجر اکران خواهد شد صرفا نسخه ی ایرانی زندگینامه ی محترم ترین چهره ی تاریخ اسلام است که پیش تر نیز درباره ی آن فیلمی ساخته شده (و دیگر نیازی به این کار نبود). گفتنی است کارگردان این فیلم، یکی از چهره های سینمایی طرفدار انقلاب اسلامی ایران است.”

گاردین در مطلب خود بارها مهم ترین موضوعی که باید به آن توجه کرد را این نکته عنوان کرد: ”این فیلم که به زبانهای انگلیسی و عربی نیز ترجمه (و دوبله) خواهد شد، توسط ایران شیعی ساخته می شود!” تکرار این مسئله، اشاره به حساسیت هایی دارد که وهابیت نسبت به تعریف شیعه از اسلام نشان می دهد. وهابیون عربستان پیشتر و شاید در پاسخ به فیلم امام علی (ع) و عمر مختار، فیلمی سراسر انحرافات تاریخی و موهن درخصوص زندگی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) ساخته بودند.

مجیدی پیشتر در کنفرانسی اعلام کرده بود قبل از نوشتن فیلمنامه، با متخصصین تاریخ اسلام اعم از شیعه و سنی مشورت کرده است. این مسئله راه سوء استفاده ی وهابیت را می بندد زیرا وهابیون همیشه تلاش داشته اند اهل تسنن را به سمت خود سوق دهند. علمای الازهر سال 2012 از مجیدی درخواست کرده بودند این فیلم را نسازد و همین بهانه برای وهابیت کافی بود!

اما واشنگتن پست که نخواست از قافله ی تخریب کنندگان دومین فیلم جهان درباره پیامبر اسلام عقب بماند پیش از دیدن این فیلم به نقد پرداخت! و نوشت: ”این هفته گران ترین فیلم ایرانی اکران خواهد شد. این فیلم درباره پیامبر اسلام است، اما نه! هیچکس او را در فیلم نخواهد دید!”

نشان ندادن چهره ی پیامبر در فیلم، تنها انتقادی بود که واشنگتن پست پیش از اکران فیلم توانست نسبت به محتوا و نکات فنی آن داشته باشد اما برای خالی نماندن عریضه، به بررسی سوابق مجیدی پرداخت تا شاید دستاویزی برای تحت الشعاع قرار دادن فیلم زندگی پیامبر پیدا کند. این سایت خبری در ادامه نوشت: ”مجیدی –فیلمساز مورد علاقه ی رهبر ایران- معمولا فیلم هایی میسازد که اگرچه درباره ی زندگی مردم طبقات پایین ایران است اما بار سیاسی ندارند و موردحمایت مسئولین حکومتی قرار می گیرند!”

واشنگتن پست سعی کرد مجیدی را یک هنرمند حکومتی معرفی کند اما به تناقض آشکار و مضحکی رسید. مجیدی سال 2009 فیلم تبلیغاتی میرمحسین موسوی را ساخت که غرب همواره از وی با عنوان رهبر اپوزوسیون داخلی یاد می کند.

العربیه و المانیتور نیز با بهانه های مشابه به انتقاد از این فیلم پرداختند.