روند افزایش جمعیت اتباع افغانستانی در این شهرستان رو به رشد است و دیگر همه‌جای رفسنجان را پر کرده‌اند، هر خانواده بیش از ۱۰ فرزند دارد و جمعیتی بالغ بر ۷۵ هزار نفر را در ین شهرستان رقم زدند که رسیدگی به این تعداد، داد برخی مسؤولان را هم درآورده است.
به گزارش “روراستی” روند افزایش جمعیت اتباع افغانستانی در این شهرستان رو به رشد است و دیگر همه‌جای رفسنجان را پر کرده‌اند، هر خانواده بیش از ۱۰ فرزند دارد و جمعیتی بالغ بر ۷۵ هزار نفر را در ین شهرستان رقم زدند که رسیدگی به این تعداد، داد برخی مسؤولان را هم درآورده است.
هر گوشه از این شهرستان به‌ویژه مرکز شهر را که نگاه می‌کنیم گویا کابل مرکز افغانستان شده و خانه‌های مرکز شهر در اختیار این اتباع قرار گرفته است.
انگار حاشیه شهر در شأن آنها نیست و حتما باید در مرکز شهر و محل سرازیری امکانات زندگی کنند در حالی‌که بسیاری از شهروندان رفسنجان در نقاط دورافتاده شهر و با کمبود امکانات زندگی می‌کنند.
کودکان اتباع، رفسنجان را از آن خود می‌دانند به‌طوریکه در برخورد با یکی از دختران افغانستانی در بازار او مرا به اخراج از رفسنجان و صاحب‌شدن این شهر تهدید کرد که البته این حرف اگرچه خنده‌ام را درآورد اما خنده تلخی بود که نگرانی‌هایی برای نسل‌های بعدی را در پی داشت که آیا این حضور همینگونه ادامه خواهد داشت.
این اتباع سال‌هاست که به جان رفسنجان افتاده‌اند و به قول مسؤولان انتظامی شهرستان رد پای غیرمجازها و حتی مجازهای‌شان در اکثر جرائم وجود دارد و با این آمارها آیا زمان برگشتن آنها و ساختن کشورشان نرسیده است.
همیشه می‌گویند ننویسید و آمار ندهید اما تا کی سیاه‌نمایی و پنهان‌کاری از معضلاتی که از ناحیه این اتباع در هر نقطه از این شهر بر مردم روا داشته می‌شود.
اما معضلات و مشکلات فراوانی که از ناحیه کودکان اتباع در سطح شهر وجود دارد هم یکی، دوتا نیست و این مشکلات به حدی است که انگار زور مسؤولان هم به آنها نمی‌رسد و هر روز شاهد تکرار کارهای‌شان از جمله تجمع در میادین شهر و آب‌بازی و پریدن یکباره وسط خیابان، ایجاد مزاحمت برای زنان، نشتسن جوانان‌شان کنار پیاده‌رو و سدمعبر و …هستیم.
موتورسواری و بعضا رانندگی خودرو این اتباع هم در شهر جای تأمل دارد، عده‌ای از اهالی نوق طی تماسی با خبرنگار ما در رفسنجان خواستار تهیه گزارشی از وضعیت رانندگی این اتباع در منطقه نوق و مشکلاتی که ایجاد می‌کنند، شدند که البته حق داشتند چراکه اینگونه رانندگی آن هم با خودروهای چندصد میلیونی خطراتی هم برای خودشان هم ساکنان منطقه دارد البته باید دید آیا اجازه رانندگی در این شهر و منطقه را دارند یاخیر؟
**وقتی کاسه صبر زنان رفسنجانی از دست زنان افغانستانی لبریز می شود
اما از اینها گذشته کاسه صبر زنان رفسنجانی هم از برخوردهای زنان افغانستانی لبریز شده است، حتی رانندگان اتوبوس‌های شرکت واحد هم نمی‌توانند از حق زنان رفسنجانی دفاع کنند.
یکی از اهالی عبدالله‌آباد که سوار اتوبوس واحد شده بود در گفت وگو با خبرنگار ما اظهار کرد: زنان افغانستانی با آن همه بار و بنه که همراه دارند قسمت جلویی خط واحد می‌نشینند و همه جا را اشغال می‌کنند.
وی ادامه داد: حتی وسایلی که می‌خرند هم روی صندلی می‌گذارند و با خودخواهی هرچه تمامتر نمی‌گذارند زنان ایرانی روی صندلی بنشینیم.
این خانم ۵۰ ساله ادامه داد: زمانی که راننده از این زنان خواست که به انتهای اتوبوس بروند انگار نه انگار که کسی با آنها حرف می‌زند و تنها با این جمله که شما ایرانی‌ها با تاکسی بروید دق من را درآورد.
**آیا اینجا رفسنجان است
هر روز که می‌گذرد حضور این اتباع غیرقابل تحمل‌تر می‌شود و با توجه به فرهنگی که متفاوت از فرهنگ ما دارند چهره‌ای در شهر ایجاد کرده‌اند که مسافران و رهگذران غیربومی را هم متعجب کرده و همه می‌پرسند واقعا اینجا رفسنجان است؟
مسیر منتهی به خانه حاج‌آقاعلی بزرگترین خانه خشتی ایران که این روزها محلی برای رفت و آمد مسؤولان کشور، استان، شهرستان و توریست‌های زیادی از داخل و خارج از کشور شده است هم با آلونک‌هایی که توسط اتباع افغانستانی ایجاد شده چهره زشتی به خود گرفته و شاید ده‌ها بار خبرنگار ما با مسؤولان در مورد تخریب این آلونک‌ها و انتقال ساکنان آن به محلی دور از شهر مصاحبه گرفته و هربار قول‌هایی داده شده که عملی نشده است.
اما خبرنگار ما این‌بار سئوال خود را از مسؤولان به شورای شهری‌ها اختصاص داده و نسبت به استفاده اتباع از خطوط شرکت واحد با نایب‌رئیس شورای شهر گفت‌وگو کرده است.
حسین پاکزاد در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: این موضوع در جلسه آتی شورای شهر مطرح می‌شود تا نسبت به برطرف‌کردن آن تصمیم‌گیری شود.
وی بیان داشت: با توجه به اینکه جمعیت اتباع در این شهرستان زیاد است معضلات این اتباع هم زیاد است و تنها این موضوع نیست و امیدواریم این اتباع برگردانده شوند.
پاکزاد تصریح کرد: این اتباع از امکانات و خدمات شهری و در واقع از سهم خدمات شهروند رفسنجانی استفاده می‌کنند و هیچ هزینه‌ای نمی‌پردازند درحالیکه یک شهروند ایرانی به عناوین مختلف عوارض، مالیات و …می‌پردازند.
به امید روزی که شاهد غیرت در وجود مردان افغانستانی باشیم تا برای ساختن کشورشان برگردند و معضلاتی که طی سال‌ها بر این شهرستان روا داشته‌اند پایان پذیرد.
انتهای پیام/بمی نژاد