انجمن حجتیه در طول این چهل سال در شهرستان رفسنجان نقش خود را بسیار خوب ایفا نموده و بسیاری از نیروها و ظرفیت های انقلابی را زیر پای خود له کرده است.
به گزارش روراستی علیرغم تأکید بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی بر جلوگیری از نفوذ تفکر انحرافی انجمن حجتیه و فرمایشات مقام معظم رهبری در عدم مماشات با افرادی که مبانی انقلاب را قبول ندارند و در این مبانی ایجاد تردید میکنند؛ اما متأسفانه در حال حاضر اقدام مؤثری از متولیان امردر مقابل نفوذ و رشد تفکرات انجمن حجتیه ای در سطح جامعه نمیبینیم
انجمن حجتیه در سال ۶۲ اعلام تعطیلی کرد، اما با انجام فعالیتها و برنامههای مخفیانه به حیات خود در لایههای زیرین جامعه ادامه داد و تا توانست تفکراتش را شیوع و وابستگانش را در مجموعههای فرهنگی، حکومتی و سیاسی نفوذ داده، به گونهای که امروزه در بدنه دولتها حضور عناصر وابسته به این تشکیلات مخالف با ورود به سیاست، به چشم میخورد!
انجمن حجتیه در طول این چهل سال در شهرستان رفسنجان نقش خود را بسیار خوب ایفا نموده و بسیاری از نیروها و ظرفیتهای انقلابی را زیر پای خود له کرده و اگر نیروی های مورد حمایت شان در مسند قدرت نباشند فریادشان گوش فلک را کر می کند
مسئولان انجمن در همه جلسات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و حتی مذهبی شهرستان جزء مدعیان صف اول هستند
امروز با توجه به مشکلات متعددی که در کشور وجود دارد، زمینه برای نفوذ و شیوع تفکر انجمن حجتیه بیشتر فراهم شده است و این تشکیلات انحرافی فهم ناقص خود از دین را با استفاده از این شرایط به کوکان، نوجوانان، جوانان و خانوادههای آنان از طریق امکانت خود مانند مدرسه و نفوذ در سیستم آموزشی القا میکند. البته که این تمام ماجرا نیست و حضور در فضای فرهنگی – مذهبی شهرستان و علمداری این جریانات در ایجاد و رشد برخی هیئت ها، سخنرانان و مداحان خطر همهگیری را بیشازپیش میکند.
به عقیده نگارنده این رشد و گسترش، نتیجه عملکرد انجمن حجتیه نیست بلکه به علت اهمالکاری و کوتاهی بسیاری از نهادها و سازمان های دخیل است که منجر به رشد این انحرافات شده است.
در یک کلام باید گفت تشکیلات انجمن حجتیه و جریان شبه انجمنی، در پی پرورش نیروهایی است که در عین مذهبی بودنشان یا ضد انقلاب با نظام هستند یا در بهترین حالت نسبت به نظام و انقلاب بیتفاوت و بیمسئولیتند. آنها در قالبهای مختلف مثل کتاب، جلسات، هیئات خانگی، دورههای آموزشی، برنامههای هنری و… اندیشهها و چشماندازهای خویش را ترویج میکنند که مهمترین این اندیشههای ضدانقلابی، بسط و گسترش نظریه «ابطال قیام در عصر غیبت» که بیتالغزل این قشر در مخالفت با انقلاب است.